наарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наарфу́ю наарфу́ем
2-я ас. наарфу́еш наарфу́еце
3-я ас. наарфу́е наарфу́юць
Прошлы час
м. наарфава́ў наарфава́лі
ж. наарфава́ла
н. наарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. наарфу́й наарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)