Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

звясту́н

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звясту́н звестуны́
Р. звестуна́ звестуно́ў
Д. звестуну́ звестуна́м
В. звестуна́ звестуно́ў
Т. звестуно́м звестуна́мі
М. звестуне́ звестуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

звясту́н

‘прадмет, з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звясту́н звестуны́
Р. звестуна́ звестуно́ў
Д. звестуну́ звестуна́м
В. звясту́н звестуны́
Т. звестуно́м звестуна́мі
М. звестуне́ звестуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

звясту́нка

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. звясту́нка звясту́нкі
Р. звясту́нкі звясту́нак
Д. звясту́нцы звясту́нкам
В. звясту́нку звясту́нак
Т. звясту́нкай
звясту́нкаю
звясту́нкамі
М. звясту́нцы звясту́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

звясту́нка

‘прадмет, з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. звясту́нка звясту́нкі
Р. звясту́нкі звясту́нак
Д. звясту́нцы звясту́нкам
В. звясту́нку звясту́нкі
Т. звясту́нкай
звясту́нкаю
звясту́нкамі
М. звясту́нцы звясту́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

звя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звя́ну звя́нем
2-я ас. звя́неш звя́неце
3-я ас. звя́не звя́нуць
Прошлы час
м. звя́ў звя́лі
ж. звя́ла
н. звя́ла
Загадны лад
2-я ас. звя́нь звя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час звя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

звячы́ста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
звячы́ста - -

Крыніцы: piskunou2012.

звячы́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. звячы́стасць
Р. звячы́стасці
Д. звячы́стасці
В. звячы́стасць
Т. звячы́стасцю
М. звячы́стасці

Крыніцы: piskunou2012.

звячы́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звячы́сты звячы́стая звячы́стае звячы́стыя
Р. звячы́стага звячы́стай
звячы́стае
звячы́стага звячы́стых
Д. звячы́стаму звячы́стай звячы́стаму звячы́стым
В. звячы́сты (неадуш.)
звячы́стага (адуш.)
звячы́стую звячы́стае звячы́стыя (неадуш.)
звячы́стых (адуш.)
Т. звячы́стым звячы́стай
звячы́стаю
звячы́стым звячы́стымі
М. звячы́стым звячы́стай звячы́стым звячы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

звячэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звячэ́лы звячэ́лая звячэ́лае звячэ́лыя
Р. звячэ́лага звячэ́лай
звячэ́лае
звячэ́лага звячэ́лых
Д. звячэ́ламу звячэ́лай звячэ́ламу звячэ́лым
В. звячэ́лы (неадуш.)
звячэ́лага (адуш.)
звячэ́лую звячэ́лае звячэ́лыя (неадуш.)
звячэ́лых (адуш.)
Т. звячэ́лым звячэ́лай
звячэ́лаю
звячэ́лым звячэ́лымі
М. звячэ́лым звячэ́лай звячэ́лым звячэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

звячэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. звячэ́е звячэ́юць
Прошлы час
м. звячэ́ў звячэ́лі
ж. звячэ́ла
н. звячэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час звячэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.