звясту́нка

‘жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. звясту́нка звясту́нкі
Р. звясту́нкі звясту́нак
Д. звясту́нцы звясту́нкам
В. звясту́нку звясту́нак
Т. звясту́нкай
звясту́нкаю
звясту́нкамі
М. звясту́нцы звясту́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)