звячэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. звячэ́е звячэ́юць
Прошлы час
м. звячэ́ў звячэ́лі
ж. звячэ́ла
н. звячэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час звячэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)