заатэ́хнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заатэ́хнік | заатэ́хнікі | |
| заатэ́хніка | заатэ́хнікаў | |
| заатэ́хніку | заатэ́хнікам | |
| заатэ́хніка | заатэ́хнікаў | |
| заатэ́хнікам | заатэ́хнікамі | |
| заатэ́хніку | заатэ́хніках |
Крыніцы:
заатэ́хнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заатэ́хнік | заатэ́хнікі | |
| заатэ́хніка | заатэ́хнікаў | |
| заатэ́хніку | заатэ́хнікам | |
| заатэ́хніка | заатэ́хнікаў | |
| заатэ́хнікам | заатэ́хнікамі | |
| заатэ́хніку | заатэ́хніках |
Крыніцы:
заатэ́хніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заатэ́хніка | |
| заатэ́хнікі | |
| заатэ́хніцы | |
| заатэ́хніку | |
| заатэ́хнікай заатэ́хнікаю |
|
| заатэ́хніцы |
Крыніцы:
заатэхні́чны
прыметнік, адносны
| заатэхні́чны | заатэхні́чная | заатэхні́чнае | заатэхні́чныя | |
| заатэхні́чнага | заатэхні́чнай заатэхні́чнае |
заатэхні́чнага | заатэхні́чных | |
| заатэхні́чнаму | заатэхні́чнай | заатэхні́чнаму | заатэхні́чным | |
| заатэхні́чны ( заатэхні́чнага ( |
заатэхні́чную | заатэхні́чнае | заатэхні́чныя ( заатэхні́чных ( |
|
| заатэхні́чным | заатэхні́чнай заатэхні́чнаю |
заатэхні́чным | заатэхні́чнымі | |
| заатэхні́чным | заатэхні́чнай | заатэхні́чным | заатэхні́чных | |
Крыніцы:
заатэ́хнія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заатэ́хнія | |
| заатэ́хніі | |
| заатэ́хніі | |
| заатэ́хнію | |
| заатэ́хніяй заатэ́хніяю |
|
| заатэ́хніі |
Крыніцы:
заафа́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заафа́г | заафа́гі | |
| заафа́га | заафа́гаў | |
| заафа́гу | заафа́гам | |
| заафа́га | заафа́гаў | |
| заафа́гам | заафа́гамі | |
| заафа́гу | заафа́гах |
Крыніцы:
заафе́рма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заафе́рма | заафе́рмы | |
| заафе́рмы | заафе́рм заафе́рмаў |
|
| заафе́рме | заафе́рмам | |
| заафе́рму | заафе́рмы | |
| заафе́рмай заафе́рмаю |
заафе́рмамі | |
| заафе́рме | заафе́рмах |
Крыніцы:
заафі́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заафі́л | заафі́лы | |
| заафі́ла | заафі́лаў | |
| заафі́лу | заафі́лам | |
| заафі́ла | заафі́лаў | |
| заафі́лам | заафі́ламі | |
| заафі́ле | заафі́лах |
Крыніцы:
заафі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заафі́т | заафі́ты | |
| заафі́та | заафі́таў | |
| заафі́ту | заафі́там | |
| заафі́та | заафі́таў | |
| заафі́там | заафі́тамі | |
| заафі́це | заафі́тах |
Крыніцы:
заафі́ты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| заафі́ты | |
| заафі́таў | |
| заафі́там | |
| заафі́таў | |
| заафі́тамі | |
| заафі́тах |
Крыніцы:
заафо́бія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заафо́бія | заафо́біі | |
| заафо́біі | заафо́бій | |
| заафо́біі | заафо́біям | |
| заафо́бію | заафо́біі | |
| заафо́біяй заафо́біяю |
заафо́біямі | |
| заафо́біі | заафо́біях |
Крыніцы: