заафа́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заафа́г | заафа́гі | |
| заафа́га | заафа́гаў | |
| заафа́гу | заафа́гам | |
| заафа́га | заафа́гаў | |
| заафа́гам | заафа́гамі | |
| заафа́гу | заафа́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)