заафі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| заафі́т | заафі́ты | |
| заафі́та | заафі́таў | |
| заафі́ту | заафі́там | |
| заафі́та | заафі́таў | |
| заафі́там | заафі́тамі | |
| заафі́це | заафі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)