заафе́рма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
заафе́рма | заафе́рмы | |
заафе́рмы | заафе́рм заафе́рмаў |
|
заафе́рме | заафе́рмам | |
заафе́рму | заафе́рмы | |
заафе́рмай заафе́рмаю |
заафе́рмамі | |
заафе́рме | заафе́рмах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)