Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асвяці́ць

‘напоўніць святлом’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвячу́ асве́цім
2-я ас. асве́ціш асве́ціце
3-я ас. асве́ціць асве́цяць
Прошлы час
м. асвяці́ў асвяці́лі
ж. асвяці́ла
н. асвяці́ла
Загадны лад
2-я ас. асвяці́ асвяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асвяці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

асвяча́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асвяча́льнік асвяча́льнікі
Р. асвяча́льніка асвяча́льнікаў
Д. асвяча́льніку асвяча́льнікам
В. асвяча́льніка асвяча́льнікаў
Т. асвяча́льнікам асвяча́льнікамі
М. асвяча́льніку асвяча́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

асвяча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвяча́льны асвяча́льная асвяча́льнае асвяча́льныя
Р. асвяча́льнага асвяча́льнай
асвяча́льнае		 асвяча́льнага асвяча́льных
Д. асвяча́льнаму асвяча́льнай асвяча́льнаму асвяча́льным
В. асвяча́льны (неадуш.)
асвяча́льнага (адуш.)		 асвяча́льную асвяча́льнае асвяча́льныя (неадуш.)
асвяча́льных (адуш.)
Т. асвяча́льным асвяча́льнай
асвяча́льнаю		 асвяча́льным асвяча́льнымі
М. асвяча́льным асвяча́льнай асвяча́льным асвяча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

асвяча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асвяча́ецца асвяча́юцца
Прошлы час
м. асвяча́ўся асвяча́ліся
ж. асвяча́лася
н. асвяча́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асвяча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асвяча́ю асвяча́ем
2-я ас. асвяча́еш асвяча́еце
3-я ас. асвяча́е асвяча́юць
Прошлы час
м. асвяча́ў асвяча́лі
ж. асвяча́ла
н. асвяча́ла
Загадны лад
2-я ас. асвяча́й асвяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асвяча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асвячо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвячо́ны асвячо́ная асвячо́нае асвячо́ныя
Р. асвячо́нага асвячо́най
асвячо́нае		 асвячо́нага асвячо́ных
Д. асвячо́наму асвячо́най асвячо́наму асвячо́ным
В. асвячо́ны (неадуш.)
асвячо́нага (адуш.)		 асвячо́ную асвячо́нае асвячо́ныя (неадуш.)
асвячо́ных (адуш.)
Т. асвячо́ным асвячо́най
асвячо́наю		 асвячо́ным асвячо́нымі
М. асвячо́ным асвячо́най асвячо́ным асвячо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асвячо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвячо́ны асвячо́ная асвячо́нае асвячо́ныя
Р. асвячо́нага асвячо́най
асвячо́нае		 асвячо́нага асвячо́ных
Д. асвячо́наму асвячо́най асвячо́наму асвячо́ным
В. асвячо́ны (неадуш.)
асвячо́нага (адуш.)		 асвячо́ную асвячо́нае асвячо́ныя (неадуш.)
асвячо́ных (адуш.)
Т. асвячо́ным асвячо́най
асвячо́наю		 асвячо́ным асвячо́нымі
М. асвячо́ным асвячо́най асвячо́ным асвячо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асвячо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвячо́ны асвячо́ная асвячо́нае асвячо́ныя
Р. асвячо́нага асвячо́най
асвячо́нае		 асвячо́нага асвячо́ных
Д. асвячо́наму асвячо́най асвячо́наму асвячо́ным
В. асвячо́ны (неадуш.)
асвячо́нага (адуш.)		 асвячо́ную асвячо́нае асвячо́ныя (неадуш.)
асвячо́ных (адуш.)
Т. асвячо́ным асвячо́най
асвячо́наю		 асвячо́ным асвячо́нымі
М. асвячо́ным асвячо́най асвячо́ным асвячо́ных

Кароткая форма: асвячо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асвячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. асвячэ́нне
Р. асвячэ́ння
Д. асвячэ́нню
В. асвячэ́нне
Т. асвячэ́ннем
М. асвячэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.