асвячо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвячо́ны асвячо́ная асвячо́нае асвячо́ныя
Р. асвячо́нага асвячо́най
асвячо́нае		 асвячо́нага асвячо́ных
Д. асвячо́наму асвячо́най асвячо́наму асвячо́ным
В. асвячо́ны (неадуш.)
асвячо́нага (адуш.)		 асвячо́ную асвячо́нае асвячо́ныя (неадуш.)
асвячо́ных (адуш.)
Т. асвячо́ным асвячо́най
асвячо́наю		 асвячо́ным асвячо́нымі
М. асвячо́ным асвячо́най асвячо́ным асвячо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)