Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

апакры́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апакры́нны	апакры́нная	апакры́ннае	апакры́нныя
Р.	апакры́ннага	апакры́ннай апакры́ннае	апакры́ннага	апакры́нных
Д.	апакры́ннаму	апакры́ннай	апакры́ннаму	апакры́нным
В.	апакры́нны (неадуш.) апакры́ннага (адуш.)	апакры́нную	апакры́ннае	апакры́нныя (неадуш.) апакры́нных (адуш.)
Т.	апакры́нным	апакры́ннай апакры́ннаю	апакры́нным	апакры́ннымі
М.	апакры́нным	апакры́ннай	апакры́нным	апакры́нных

Крыніцы: piskunou2012.

апакрыфі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апакрыфі́чны	апакрыфі́чная	апакрыфі́чнае	апакрыфі́чныя
Р.	апакрыфі́чнага	апакрыфі́чнай апакрыфі́чнае	апакрыфі́чнага	апакрыфі́чных
Д.	апакрыфі́чнаму	апакрыфі́чнай	апакрыфі́чнаму	апакрыфі́чным
В.	апакрыфі́чны (неадуш.) апакрыфі́чнага (адуш.)	апакрыфі́чную	апакрыфі́чнае	апакрыфі́чныя (неадуш.) апакрыфі́чных (адуш.)
Т.	апакрыфі́чным	апакрыфі́чнай апакрыфі́чнаю	апакрыфі́чным	апакрыфі́чнымі
М.	апакрыфі́чным	апакрыфі́чнай	апакрыфі́чным	апакрыфі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апа́л

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

апа́л

‘каштоўны камень; ювелірны выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

апа́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апалаві́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апалаві́нены	апалаві́неная	апалаві́ненае	апалаві́неныя
Р.	апалаві́ненага	апалаві́ненай апалаві́ненае	апалаві́ненага	апалаві́неных
Д.	апалаві́ненаму	апалаві́ненай	апалаві́ненаму	апалаві́неным
В.	апалаві́нены (неадуш.) апалаві́ненага (адуш.)	апалаві́неную	апалаві́ненае	апалаві́неныя (неадуш.) апалаві́неных (адуш.)
Т.	апалаві́неным	апалаві́ненай апалаві́ненаю	апалаві́неным	апалаві́ненымі
М.	апалаві́неным	апалаві́ненай	апалаві́неным	апалаві́неных

Крыніцы: piskunou2012.

апа́лавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апа́лавы	апа́лавая	апа́лавае	апа́лавыя
Р.	апа́лавага	апа́лавай апа́лавае	апа́лавага	апа́лавых
Д.	апа́лаваму	апа́лавай	апа́лаваму	апа́лавым
В.	апа́лавы (неадуш.) апа́лавага (адуш.)	апа́лавую	апа́лавае	апа́лавыя (неадуш.) апа́лавых (адуш.)
Т.	апа́лавым	апа́лавай апа́лаваю	апа́лавым	апа́лавымі
М.	апа́лавым	апа́лавай	апа́лавым	апа́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апалаге́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апалаге́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

апалагеты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апалагеты́чны	апалагеты́чная	апалагеты́чнае	апалагеты́чныя
Р.	апалагеты́чнага	апалагеты́чнай апалагеты́чнае	апалагеты́чнага	апалагеты́чных
Д.	апалагеты́чнаму	апалагеты́чнай	апалагеты́чнаму	апалагеты́чным
В.	апалагеты́чны (неадуш.) апалагеты́чнага (адуш.)	апалагеты́чную	апалагеты́чнае	апалагеты́чныя (неадуш.) апалагеты́чных (адуш.)
Т.	апалагеты́чным	апалагеты́чнай апалагеты́чнаю	апалагеты́чным	апалагеты́чнымі
М.	апалагеты́чным	апалагеты́чнай	апалагеты́чным	апалагеты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum