Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адблы́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адблы́таю адблы́таем
2-я ас. адблы́таеш адблы́таеце
3-я ас. адблы́тае адблы́таюць
Прошлы час
м. адблы́таў адблы́талі
ж. адблы́тала
н. адблы́тала
Загадны лад
2-я ас. адблы́тай адблы́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адблы́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адблы́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адблы́тванне
Р. адблы́твання
Д. адблы́тванню
В. адблы́тванне
Т. адблы́тваннем
М. адблы́тванні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

адблы́твацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адблы́тваюся адблы́тваемся
2-я ас. адблы́тваешся адблы́тваецеся
3-я ас. адблы́тваецца адблы́тваюцца
Прошлы час
м. адблы́тваўся адблы́тваліся
ж. адблы́твалася
н. адблы́твалася
Загадны лад
2-я ас. адблы́твайся адблы́твайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адблы́тваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адблы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адблы́тваю адблы́тваем
2-я ас. адблы́тваеш адблы́тваеце
3-я ас. адблы́твае адблы́тваюць
Прошлы час
м. адблы́тваў адблы́твалі
ж. адблы́твала
н. адблы́твала
Загадны лад
2-я ас. адблы́твай адблы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адблы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адбо́й

‘дзеянне; сігнал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адбо́й
Р. адбо́ю
Д. адбо́ю
В. адбо́й
Т. адбо́ем
М. адбо́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адбо́й

‘молат’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адбо́й адбо́і
Р. адбо́я адбо́яў
Д. адбо́ю адбо́ям
В. адбо́й адбо́і
Т. адбо́ем адбо́ямі
М. адбо́і адбо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адбо́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адбо́йка
Р. адбо́йкі
Д. адбо́йцы
В. адбо́йку
Т. адбо́йкай
адбо́йкаю
М. адбо́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адбо́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адбо́йнік адбо́йнікі
Р. адбо́йніка адбо́йнікаў
Д. адбо́йніку адбо́йнікам
В. адбо́йнік адбо́йнікі
Т. адбо́йнікам адбо́йнікамі
М. адбо́йніку адбо́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адбо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбо́йны адбо́йная адбо́йнае адбо́йныя
Р. адбо́йнага адбо́йнай
адбо́йнае
адбо́йнага адбо́йных
Д. адбо́йнаму адбо́йнай адбо́йнаму адбо́йным
В. адбо́йны (неадуш.)
адбо́йнага (адуш.)
адбо́йную адбо́йнае адбо́йныя (неадуш.)
адбо́йных (адуш.)
Т. адбо́йным адбо́йнай
адбо́йнаю
адбо́йным адбо́йнымі
М. адбо́йным адбо́йнай адбо́йным адбо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адбо́йчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адбо́йчык адбо́йчыкі
Р. адбо́йчыка адбо́йчыкаў
Д. адбо́йчыку адбо́йчыкам
В. адбо́йчык адбо́йчыкі
Т. адбо́йчыкам адбо́йчыкамі
М. адбо́йчыку адбо́йчыках

Крыніцы: piskunou2012.