апу́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
апу́нцыя | апу́нцыі | |
апу́нцыі | апу́нцый | |
апу́нцыі | апу́нцыям | |
апу́нцыю | апу́нцыі | |
апу́нцыяй апу́нцыяю |
апу́нцыямі | |
апу́нцыі | апу́нцыях |
Крыніцы:
апу́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
апу́нцыя | апу́нцыі | |
апу́нцыі | апу́нцый | |
апу́нцыі | апу́нцыям | |
апу́нцыю | апу́нцыі | |
апу́нцыяй апу́нцыяю |
апу́нцыямі | |
апу́нцыі | апу́нцыях |
Крыніцы:
апуска́льны
прыметнік, адносны
апуска́льны | апуска́льная | апуска́льнае | апуска́льныя | |
апуска́льнага | апуска́льнай апуска́льнае |
апуска́льнага | апуска́льных | |
апуска́льнаму | апуска́льнай | апуска́льнаму | апуска́льным | |
апуска́льны ( апуска́льнага ( |
апуска́льную | апуска́льнае | апуска́льныя ( апуска́льных ( |
|
апуска́льным | апуска́льнай апуска́льнаю |
апуска́льным | апуска́льнымі | |
апуска́льным | апуска́льнай | апуска́льным | апуска́льных |
Крыніцы:
апуска́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апуска́нне | |
апуска́ння | |
апуска́нню | |
апуска́нне | |
апуска́ннем | |
апуска́нні |
Крыніцы:
апуска́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
апуска́юся | апуска́емся | |
апуска́ешся | апуска́ецеся | |
апуска́ецца | апуска́юцца | |
Прошлы час | ||
апуска́ўся | апуска́ліся | |
апуска́лася | ||
апуска́лася | ||
Загадны лад | ||
апуска́йся | апуска́йцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
апуска́ючыся |
Крыніцы:
апуска́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
апуска́ю | апуска́ем | |
апуска́еш | апуска́еце | |
апуска́е | апуска́юць | |
Прошлы час | ||
апуска́ў | апуска́лі | |
апуска́ла | ||
апуска́ла | ||
Загадны лад | ||
апуска́й | апуска́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
апуска́ючы |
Крыніцы:
апу́склівы
прыметнік, якасны
апу́склівы | апу́склівая | апу́склівае | апу́склівыя | |
апу́склівага | апу́склівай апу́склівае |
апу́склівага | апу́склівых | |
апу́скліваму | апу́склівай | апу́скліваму | апу́склівым | |
апу́склівы ( апу́склівага ( |
апу́склівую | апу́склівае | апу́склівыя ( апу́склівых ( |
|
апу́склівым | апу́склівай апу́скліваю |
апу́склівым | апу́склівымі | |
апу́склівым | апу́склівай | апу́склівым | апу́склівых |
Крыніцы:
апускны́
прыметнік, адносны
апускны́ | апускна́я | апускно́е | апускны́я | |
апускно́га | апускно́й апускно́е |
апускно́га | апускны́х | |
апускно́му | апускно́й | апускно́му | апускны́м | |
апускны́ ( апускно́га ( |
апускну́ю | апускно́е | апускны́я ( апускны́х ( |
|
апускны́м | апускно́й апускно́ю |
апускны́м | апускны́мі | |
апускны́м | апускно́й | апускны́м | апускны́х |
Крыніцы:
апусташа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
апусташа́льна | апусташа́льней | - |
апусташа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
апусташа́льнасць | |
апусташа́льнасці | |
апусташа́льнасці | |
апусташа́льнасць | |
апусташа́льнасцю | |
апусташа́льнасці |
Крыніцы:
апусташа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апусташа́льнік | апусташа́льнікі | |
апусташа́льніка | апусташа́льнікаў | |
апусташа́льніку | апусташа́льнікам | |
апусташа́льніка | апусташа́льнікаў | |
апусташа́льнікам | апусташа́льнікамі | |
апусташа́льніку | апусташа́льніках |
Крыніцы: