Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

удзя́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзя́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удзя́чны	удзя́чная	удзя́чнае	удзя́чныя
Р.	удзя́чнага	удзя́чнай удзя́чнае	удзя́чнага	удзя́чных
Д.	удзя́чнаму	удзя́чнай	удзя́чнаму	удзя́чным
В.	удзя́чны (неадуш.) удзя́чнага (адуш.)	удзя́чную	удзя́чнае	удзя́чныя (неадуш.) удзя́чных (адуш.)
Т.	удзя́чным	удзя́чнай удзя́чнаю	удзя́чным	удзя́чнымі
М.	удзя́чным	удзя́чнай	удзя́чным	удзя́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзя́чыць

‘падзякаваць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

удму́рт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

удму́ртка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Удму́ртыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

удму́рцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удму́рцкі	удму́рцкая	удму́рцкае	удму́рцкія
Р.	удму́рцкага	удму́рцкай удму́рцкае	удму́рцкага	удму́рцкіх
Д.	удму́рцкаму	удму́рцкай	удму́рцкаму	удму́рцкім
В.	удму́рцкі (неадуш.) удму́рцкага (адуш.)	удму́рцкую	удму́рцкае	удму́рцкія (неадуш.) удму́рцкіх (адуш.)
Т.	удму́рцкім	удму́рцкай удму́рцкаю	удму́рцкім	удму́рцкімі
М.	удму́рцкім	удму́рцкай	удму́рцкім	удму́рцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

удне́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

удне́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

удо́біца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum