удзяржа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удзяржу́ |
удзяржы́м |
| 2-я ас. |
удзяржы́ш |
удзержыце́ |
| 3-я ас. |
удзяржы́ць |
удзяржа́ць |
| Прошлы час |
| м. |
удзяржа́ў |
удзяржа́лі |
| ж. |
удзяржа́ла |
| н. |
удзяржа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удзяржы́ |
удзяржы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удзяржа́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзяўба́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удзяўба́ны |
удзяўба́ная |
удзяўба́нае |
удзяўба́ныя |
| Р. |
удзяўба́нага |
удзяўба́най удзяўба́нае |
удзяўба́нага |
удзяўба́ных |
| Д. |
удзяўба́наму |
удзяўба́най |
удзяўба́наму |
удзяўба́ным |
| В. |
удзяўба́ны (неадуш.) удзяўба́нага (адуш.) |
удзяўба́ную |
удзяўба́нае |
удзяўба́ныя (неадуш.) удзяўба́ных (адуш.) |
| Т. |
удзяўба́ным |
удзяўба́най удзяўба́наю |
удзяўба́ным |
удзяўба́нымі |
| М. |
удзяўба́ным |
удзяўба́най |
удзяўба́ным |
удзяўба́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзяўбну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удзяўбну́ся |
удзяўбнё́мся |
| 2-я ас. |
удзяўбне́шся |
удзеўбняце́ся |
| 3-я ас. |
удзяўбне́цца |
удзяўбну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
удзяўбну́ўся |
удзяўбну́ліся |
| ж. |
удзяўбну́лася |
| н. |
удзяўбну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удзяўбні́ся |
удзяўбні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удзяўбну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзяўбну́ць
‘клюнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
удзяўбне́ |
удзяўбну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
удзяўбну́ў |
удзяўбну́лі |
| ж. |
удзяўбну́ла |
| н. |
удзяўбну́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удзяўбну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзяўбці́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удзяўбу́ |
удзяўбё́м |
| 2-я ас. |
удзяўбе́ш |
удзеўбяце́ |
| 3-я ас. |
удзяўбе́ |
удзяўбу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
удзё́ўб |
удзяўблі́ |
| ж. |
удзяўбла́ |
| н. |
удзяўбло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удзяўбі́ |
удзяўбі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удзё́ўбшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удзя́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
удзя́члівасць |
| Р. |
удзя́члівасці |
| Д. |
удзя́члівасці |
| В. |
удзя́члівасць |
| Т. |
удзя́члівасцю |
| М. |
удзя́члівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
удзя́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| удзя́чна |
удзя́чней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.