удзяўба́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
удзяўба́ны | удзяўба́ная | удзяўба́нае | удзяўба́ныя | |
удзяўба́нага | удзяўба́най удзяўба́нае |
удзяўба́нага | удзяўба́ных | |
удзяўба́наму | удзяўба́най | удзяўба́наму | удзяўба́ным | |
удзяўба́ны ( удзяўба́нага ( |
удзяўба́ную | удзяўба́нае | удзяўба́ныя ( удзяўба́ных ( |
|
удзяўба́ным | удзяўба́най удзяўба́наю |
удзяўба́ным | удзяўба́нымі | |
удзяўба́ным | удзяўба́най | удзяўба́ным | удзяўба́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)