Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дзя́тлавы

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзя́тлавы	дзя́тлавая	дзя́тлавае	дзя́тлавыя
Р.	дзя́тлавага	дзя́тлавай дзя́тлавае	дзя́тлавага	дзя́тлавых
Д.	дзя́тлаваму	дзя́тлавай	дзя́тлаваму	дзя́тлавым
В.	дзя́тлавы (неадуш.) дзя́тлавага (адуш.)	дзя́тлавую	дзя́тлавае	дзя́тлавыя (неадуш.) дзя́тлавых (адуш.)
Т.	дзя́тлавым	дзя́тлавай дзя́тлаваю	дзя́тлавым	дзя́тлавымі
М.	дзя́тлавым	дзя́тлавай	дзя́тлавым	дзя́тлавых

Іншыя варыянты: дзя́тлаў.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дзя́тлаў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзя́тлаў	дзя́тлава	дзя́тлава	дзя́тлавы
Р.	дзя́тлавага	дзя́тлавай дзя́тлавае	дзя́тлавага	дзя́тлавых
Д.	дзя́тлаваму	дзя́тлавай	дзя́тлаваму	дзя́тлавым
В.	дзя́тлаў (неадуш.) дзя́тлавага (адуш.)	дзя́тлаву	дзя́тлава	дзя́тлавы (неадуш.) дзя́тлавых (адуш.)
Т.	дзя́тлавым	дзя́тлавай дзя́тлаваю	дзя́тлавым	дзя́тлавымі
М.	дзя́тлавым	дзя́тлавай	дзя́тлавым	дзя́тлавых

Іншыя варыянты: дзя́тлавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Дзя́тлаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

дзя́тлаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дзя́тлаўскі	дзя́тлаўская	дзя́тлаўскае	дзя́тлаўскія
Р.	дзя́тлаўскага	дзя́тлаўскай дзя́тлаўскае	дзя́тлаўскага	дзя́тлаўскіх
Д.	дзя́тлаўскаму	дзя́тлаўскай	дзя́тлаўскаму	дзя́тлаўскім
В.	дзя́тлаўскі (неадуш.) дзя́тлаўскага (адуш.)	дзя́тлаўскую	дзя́тлаўскае	дзя́тлаўскія (неадуш.) дзя́тлаўскіх (адуш.)
Т.	дзя́тлаўскім	дзя́тлаўскай дзя́тлаўскаю	дзя́тлаўскім	дзя́тлаўскімі
М.	дзя́тлаўскім	дзя́тлаўскай	дзя́тлаўскім	дзя́тлаўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Дзя́тлаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Дзя́тлаўшчына
Р.	Дзя́тлаўшчыны
Д.	Дзя́тлаўшчыне
В.	Дзя́тлаўшчыну
Т.	Дзя́тлаўшчынай Дзя́тлаўшчынаю
М.	Дзя́тлаўшчыне

дзя́тлік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Дзя́тлік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Дзя́тлы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дзятлянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: дзятляня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзятляня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: дзятлянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum