акураты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акураты́ст |
акураты́сты |
Р. |
акураты́ста |
акураты́стаў |
Д. |
акураты́сту |
акураты́стам |
В. |
акураты́ста |
акураты́стаў |
Т. |
акураты́стам |
акураты́стамі |
М. |
акураты́сце |
акураты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акураты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акураты́стка |
акураты́сткі |
Р. |
акураты́сткі |
акураты́стак |
Д. |
акураты́стцы |
акураты́сткам |
В. |
акураты́стку |
акураты́стак |
Т. |
акураты́сткай акураты́сткаю |
акураты́сткамі |
М. |
акураты́стцы |
акураты́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́раць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аку́раю |
аку́раем |
2-я ас. |
аку́раеш |
аку́раеце |
3-я ас. |
аку́рае |
аку́раюць |
Прошлы час |
м. |
аку́раў |
аку́ралі |
ж. |
аку́рала |
н. |
аку́рала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аку́рай |
аку́райце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аку́раўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аку́рвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аку́рвальнік |
аку́рвальнікі |
Р. |
аку́рвальніка |
аку́рвальнікаў |
Д. |
аку́рвальніку |
аку́рвальнікам |
В. |
аку́рвальнік |
аку́рвальнікі |
Т. |
аку́рвальнікам |
аку́рвальнікамі |
М. |
аку́рвальніку |
аку́рвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аку́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аку́рванне |
аку́рванні |
Р. |
аку́рвання |
аку́рванняў |
Д. |
аку́рванню |
аку́рванням |
В. |
аку́рванне |
аку́рванні |
Т. |
аку́рваннем |
аку́рваннямі |
М. |
аку́рванні |
аку́рваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аку́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
аку́рваецца |
аку́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
аку́рваўся |
аку́рваліся |
ж. |
аку́рвалася |
н. |
аку́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аку́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аку́рваю |
аку́рваем |
2-я ас. |
аку́рваеш |
аку́рваеце |
3-я ас. |
аку́рвае |
аку́рваюць |
Прошлы час |
м. |
аку́рваў |
аку́рвалі |
ж. |
аку́рвала |
н. |
аку́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аку́рвай |
аку́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аку́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акуро́дыміцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акуро́дымлюся |
акуро́дымімся |
2-я ас. |
акуро́дымішся |
акуро́дыміцеся |
3-я ас. |
акуро́дыміцца |
акуро́дымяцца |
Прошлы час |
м. |
акуро́дыміўся |
акуро́дыміліся |
ж. |
акуро́дымілася |
н. |
акуро́дымілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акуро́дыміўшыся |
Крыніцы:
sbm2012.
акуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акуру́ся |
аку́рымся |
2-я ас. |
аку́рышся |
аку́рыцеся |
3-я ас. |
аку́рыцца |
аку́рацца |
Прошлы час |
м. |
акуры́ўся |
акуры́ліся |
ж. |
акуры́лася |
н. |
акуры́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акуры́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
акуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акуру́ |
аку́рым |
2-я ас. |
аку́рыш |
аку́рыце |
3-я ас. |
аку́рыць |
аку́раць |
Прошлы час |
м. |
акуры́ў |
акуры́лі |
ж. |
акуры́ла |
н. |
акуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акуры́ |
акуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.