Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

акураты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акураты́ст акураты́сты
Р. акураты́ста акураты́стаў
Д. акураты́сту акураты́стам
В. акураты́ста акураты́стаў
Т. акураты́стам акураты́стамі
М. акураты́сце акураты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акураты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акураты́стка акураты́сткі
Р. акураты́сткі акураты́стак
Д. акураты́стцы акураты́сткам
В. акураты́стку акураты́стак
Т. акураты́сткай
акураты́сткаю
акураты́сткамі
М. акураты́стцы акураты́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аку́раць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аку́раю аку́раем
2-я ас. аку́раеш аку́раеце
3-я ас. аку́рае аку́раюць
Прошлы час
м. аку́раў аку́ралі
ж. аку́рала
н. аку́рала
Загадны лад
2-я ас. аку́рай аку́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час аку́раўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аку́рвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аку́рвальнік аку́рвальнікі
Р. аку́рвальніка аку́рвальнікаў
Д. аку́рвальніку аку́рвальнікам
В. аку́рвальнік аку́рвальнікі
Т. аку́рвальнікам аку́рвальнікамі
М. аку́рвальніку аку́рвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

аку́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аку́рванне аку́рванні
Р. аку́рвання аку́рванняў
Д. аку́рванню аку́рванням
В. аку́рванне аку́рванні
Т. аку́рваннем аку́рваннямі
М. аку́рванні аку́рваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аку́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аку́рваецца аку́рваюцца
Прошлы час
м. аку́рваўся аку́рваліся
ж. аку́рвалася
н. аку́рвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аку́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аку́рваю аку́рваем
2-я ас. аку́рваеш аку́рваеце
3-я ас. аку́рвае аку́рваюць
Прошлы час
м. аку́рваў аку́рвалі
ж. аку́рвала
н. аку́рвала
Загадны лад
2-я ас. аку́рвай аку́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аку́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акуро́дыміцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуро́дымлюся акуро́дымімся
2-я ас. акуро́дымішся акуро́дыміцеся
3-я ас. акуро́дыміцца акуро́дымяцца
Прошлы час
м. акуро́дыміўся акуро́дыміліся
ж. акуро́дымілася
н. акуро́дымілася
Дзеепрыслоўе
прош. час акуро́дыміўшыся

Крыніцы: sbm2012.

акуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуру́ся аку́рымся
2-я ас. аку́рышся аку́рыцеся
3-я ас. аку́рыцца аку́рацца
Прошлы час
м. акуры́ўся акуры́ліся
ж. акуры́лася
н. акуры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час акуры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

акуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуру́ аку́рым
2-я ас. аку́рыш аку́рыце
3-я ас. аку́рыць аку́раць
Прошлы час
м. акуры́ў акуры́лі
ж. акуры́ла
н. акуры́ла
Загадны лад
2-я ас. акуры́ акуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.