Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

палюбо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
палюбо́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

палюбо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. палюбо́ўнасць
Р. палюбо́ўнасці
Д. палюбо́ўнасці
В. палюбо́ўнасць
Т. палюбо́ўнасцю
М. палюбо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

палюбо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. палюбо́ўнік палюбо́ўнікі
Р. палюбо́ўніка палюбо́ўнікаў
Д. палюбо́ўніку палюбо́ўнікам
В. палюбо́ўніка палюбо́ўнікаў
Т. палюбо́ўнікам палюбо́ўнікамі
М. палюбо́ўніку палюбо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

палюбо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. палюбо́ўніца палюбо́ўніцы
Р. палюбо́ўніцы палюбо́ўніц
Д. палюбо́ўніцы палюбо́ўніцам
В. палюбо́ўніцу палюбо́ўніц
Т. палюбо́ўніцай
палюбо́ўніцаю
палюбо́ўніцамі
М. палюбо́ўніцы палюбо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

палюбо́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. палюбо́ўніцтва
Р. палюбо́ўніцтва
Д. палюбо́ўніцтву
В. палюбо́ўніцтва
Т. палюбо́ўніцтвам
М. палюбо́ўніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

палюбо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палюбо́ўны палюбо́ўная палюбо́ўнае палюбо́ўныя
Р. палюбо́ўнага палюбо́ўнай
палюбо́ўнае
палюбо́ўнага палюбо́ўных
Д. палюбо́ўнаму палюбо́ўнай палюбо́ўнаму палюбо́ўным
В. палюбо́ўны (неадуш.)
палюбо́ўнага (адуш.)
палюбо́ўную палюбо́ўнае палюбо́ўныя (неадуш.)
палюбо́ўных (адуш.)
Т. палюбо́ўным палюбо́ўнай
палюбо́ўнаю
палюбо́ўным палюбо́ўнымі
М. палюбо́ўным палюбо́ўнай палюбо́ўным палюбо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Палю́давічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Палю́давічы
Р. Палю́давіч
Палю́давічаў
Д. Палю́давічам
В. Палю́давічы
Т. Палю́давічамі
М. Палю́давічах

палюдаме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. палюдаме́нт палюдаме́нты
Р. палюдаме́нта палюдаме́нтаў
Д. палюдаме́нту палюдаме́нтам
В. палюдаме́нт палюдаме́нты
Т. палюдаме́нтам палюдаме́нтамі
М. палюдаме́нце палюдаме́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

палю́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. палю́ддзе
Р. палю́ддзя
Д. палю́ддзю
В. палю́ддзе
Т. палю́ддзем
М. палю́ддзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

палюдне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. палюдне́лы палюдне́лая палюдне́лае палюдне́лыя
Р. палюдне́лага палюдне́лай
палюдне́лае
палюдне́лага палюдне́лых
Д. палюдне́ламу палюдне́лай палюдне́ламу палюдне́лым
В. палюдне́лы (неадуш.)
палюдне́лага (адуш.)
палюдне́лую палюдне́лае палюдне́лыя (неадуш.)
палюдне́лых (адуш.)
Т. палюдне́лым палюдне́лай
палюдне́лаю
палюдне́лым палюдне́лымі
М. палюдне́лым палюдне́лай палюдне́лым палюдне́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.