індывідуалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
індывідуалі́ст |
індывідуалі́сты |
Р. |
індывідуалі́ста |
індывідуалі́стаў |
Д. |
індывідуалі́сту |
індывідуалі́стам |
В. |
індывідуалі́ста |
індывідуалі́стаў |
Т. |
індывідуалі́стам |
індывідуалі́стамі |
М. |
індывідуалі́сце |
індывідуалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індывідуалі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
індывідуалі́стка |
індывідуалі́сткі |
Р. |
індывідуалі́сткі |
індывідуалі́стак |
Д. |
індывідуалі́стцы |
індывідуалі́сткам |
В. |
індывідуалі́стку |
індывідуалі́стак |
Т. |
індывідуалі́сткай індывідуалі́сткаю |
індывідуалі́сткамі |
М. |
індывідуалі́стцы |
індывідуалі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індывідуалісты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
індывідуалісты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
індывідуалісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
індывідуалісты́чны |
індывідуалісты́чная |
індывідуалісты́чнае |
індывідуалісты́чныя |
Р. |
індывідуалісты́чнага |
індывідуалісты́чнай індывідуалісты́чнае |
індывідуалісты́чнага |
індывідуалісты́чных |
Д. |
індывідуалісты́чнаму |
індывідуалісты́чнай |
індывідуалісты́чнаму |
індывідуалісты́чным |
В. |
індывідуалісты́чны (неадуш.) індывідуалісты́чнага (адуш.) |
індывідуалісты́чную |
індывідуалісты́чнае |
індывідуалісты́чныя (неадуш.) індывідуалісты́чных (адуш.) |
Т. |
індывідуалісты́чным |
індывідуалісты́чнай індывідуалісты́чнаю |
індывідуалісты́чным |
індывідуалісты́чнымі |
М. |
індывідуалісты́чным |
індывідуалісты́чнай |
індывідуалісты́чным |
індывідуалісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індывідуалі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
індывідуалі́сцкі |
індывідуалі́сцкая |
індывідуалі́сцкае |
індывідуалі́сцкія |
Р. |
індывідуалі́сцкага |
індывідуалі́сцкай індывідуалі́сцкае |
індывідуалі́сцкага |
індывідуалі́сцкіх |
Д. |
індывідуалі́сцкаму |
індывідуалі́сцкай |
індывідуалі́сцкаму |
індывідуалі́сцкім |
В. |
індывідуалі́сцкі (неадуш.) індывідуалі́сцкага (адуш.) |
індывідуалі́сцкую |
індывідуалі́сцкае |
індывідуалі́сцкія (неадуш.) індывідуалі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
індывідуалі́сцкім |
індывідуалі́сцкай індывідуалі́сцкаю |
індывідуалі́сцкім |
індывідуалі́сцкімі |
М. |
індывідуалі́сцкім |
індывідуалі́сцкай |
індывідуалі́сцкім |
індывідуалі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індывідуа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
індывідуа́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
індывідуа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
індывідуа́льнасць |
Р. |
індывідуа́льнасці |
Д. |
індывідуа́льнасці |
В. |
індывідуа́льнасць |
Т. |
індывідуа́льнасцю |
М. |
індывідуа́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
індывідуа́льна-а́ўтарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
індывідуа́льна-а́ўтарскі |
індывідуа́льна-а́ўтарская |
індывідуа́льна-а́ўтарскае |
індывідуа́льна-а́ўтарскія |
Р. |
індывідуа́льна-а́ўтарскага |
індывідуа́льна-а́ўтарскай індывідуа́льна-а́ўтарскае |
індывідуа́льна-а́ўтарскага |
індывідуа́льна-а́ўтарскіх |
Д. |
індывідуа́льна-а́ўтарскаму |
індывідуа́льна-а́ўтарскай |
індывідуа́льна-а́ўтарскаму |
індывідуа́льна-а́ўтарскім |
В. |
індывідуа́льна-а́ўтарскі (неадуш.) індывідуа́льна-а́ўтарскага (адуш.) |
індывідуа́льна-а́ўтарскую |
індывідуа́льна-а́ўтарскае |
індывідуа́льна-а́ўтарскія (неадуш.) індывідуа́льна-а́ўтарскіх (адуш.) |
Т. |
індывідуа́льна-а́ўтарскім |
індывідуа́льна-а́ўтарскай індывідуа́льна-а́ўтарскаю |
індывідуа́льна-а́ўтарскім |
індывідуа́льна-а́ўтарскімі |
М. |
індывідуа́льна-а́ўтарскім |
індывідуа́льна-а́ўтарскай |
індывідуа́льна-а́ўтарскім |
індывідуа́льна-а́ўтарскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.