індывідуалісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індывідуалісты́чны індывідуалісты́чная індывідуалісты́чнае індывідуалісты́чныя
Р. індывідуалісты́чнага індывідуалісты́чнай
індывідуалісты́чнае		 індывідуалісты́чнага індывідуалісты́чных
Д. індывідуалісты́чнаму індывідуалісты́чнай індывідуалісты́чнаму індывідуалісты́чным
В. індывідуалісты́чны (неадуш.)
індывідуалісты́чнага (адуш.)		 індывідуалісты́чную індывідуалісты́чнае індывідуалісты́чныя (неадуш.)
індывідуалісты́чных (адуш.)
Т. індывідуалісты́чным індывідуалісты́чнай
індывідуалісты́чнаю		 індывідуалісты́чным індывідуалісты́чнымі
М. індывідуалісты́чным індывідуалісты́чнай індывідуалісты́чным індывідуалісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)