Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

імправіза́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

імправізацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
імправізацы́йна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

імправізацы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

імправізацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	імправізацы́йны	імправізацы́йная	імправізацы́йнае	імправізацы́йныя
Р.	імправізацы́йнага	імправізацы́йнай імправізацы́йнае	імправізацы́йнага	імправізацы́йных
Д.	імправізацы́йнаму	імправізацы́йнай	імправізацы́йнаму	імправізацы́йным
В.	імправізацы́йны (неадуш.) імправізацы́йнага (адуш.)	імправізацы́йную	імправізацы́йнае	імправізацы́йныя (неадуш.) імправізацы́йных (адуш.)
Т.	імправізацы́йным	імправізацы́йнай імправізацы́йнаю	імправізацы́йным	імправізацы́йнымі
М.	імправізацы́йным	імправізацы́йнай	імправізацы́йным	імправізацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імправіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	імправіза́цыя	імправіза́цыі
Р.	імправіза́цыі	імправіза́цый
Д.	імправіза́цыі	імправіза́цыям
В.	імправіза́цыю	імправіза́цыі
Т.	імправіза́цыяй імправіза́цыяю	імправіза́цыямі
М.	імправіза́цыі	імправіза́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імпры́нтынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

імпрэгнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

імпрэгнава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	імпрэгнава́ны	імпрэгнава́ная	імпрэгнава́нае	імпрэгнава́ныя
Р.	імпрэгнава́нага	імпрэгнава́най імпрэгнава́нае	імпрэгнава́нага	імпрэгнава́ных
Д.	імпрэгнава́наму	імпрэгнава́най	імпрэгнава́наму	імпрэгнава́ным
В.	імпрэгнава́ны (неадуш.) імпрэгнава́нага (адуш.)	імпрэгнава́ную	імпрэгнава́нае	імпрэгнава́ныя (неадуш.) імпрэгнава́ных (адуш.)
Т.	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́най імпрэгнава́наю	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́нымі
М.	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́най	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

імпрэгнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	імпрэгнава́ны	імпрэгнава́ная	імпрэгнава́нае	імпрэгнава́ныя
Р.	імпрэгнава́нага	імпрэгнава́най імпрэгнава́нае	імпрэгнава́нага	імпрэгнава́ных
Д.	імпрэгнава́наму	імпрэгнава́най	імпрэгнава́наму	імпрэгнава́ным
В.	імпрэгнава́ны (неадуш.) імпрэгнава́нага (адуш.)	імпрэгнава́ную	імпрэгнава́нае	імпрэгнава́ныя (неадуш.) імпрэгнава́ных (адуш.)
Т.	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́най імпрэгнава́наю	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́нымі
М.	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́най	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

імпрэгнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	імпрэгнава́ны	імпрэгнава́ная	імпрэгнава́нае	імпрэгнава́ныя
Р.	імпрэгнава́нага	імпрэгнава́най імпрэгнава́нае	імпрэгнава́нага	імпрэгнава́ных
Д.	імпрэгнава́наму	імпрэгнава́най	імпрэгнава́наму	імпрэгнава́ным
В.	імпрэгнава́ны (неадуш.) імпрэгнава́нага (адуш.)	імпрэгнава́ную	імпрэгнава́нае	імпрэгнава́ныя (неадуш.) імпрэгнава́ных (адуш.)
Т.	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́най імпрэгнава́наю	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́нымі
М.	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́най	імпрэгнава́ным	імпрэгнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum