імправіза́тарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
імправіза́тарства | |
імправіза́тарства | |
імправіза́тарству | |
імправіза́тарства | |
імправіза́тарствам | |
імправіза́тарстве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)