імправіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. імправіза́цыя імправіза́цыі
Р. імправіза́цыі імправіза́цый
Д. імправіза́цыі імправіза́цыям
В. імправіза́цыю імправіза́цыі
Т. імправіза́цыяй
імправіза́цыяю
імправіза́цыямі
М. імправіза́цыі імправіза́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)