імправіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
імправіза́цыя | імправіза́цыі | |
імправіза́цыі | імправіза́цый | |
імправіза́цыі | імправіза́цыям | |
імправіза́цыю | імправіза́цыі | |
імправіза́цыяй імправіза́цыяю |
імправіза́цыямі | |
імправіза́цыі | імправіза́цыях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)