Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рудабро́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудабро́вы	рудабро́вая	рудабро́вае	рудабро́выя
Р.	рудабро́вага	рудабро́вай рудабро́вае	рудабро́вага	рудабро́вых
Д.	рудабро́ваму	рудабро́вай	рудабро́ваму	рудабро́вым
В.	рудабро́вы (неадуш.) рудабро́вага (адуш.)	рудабро́вую	рудабро́вае	рудабро́выя (неадуш.) рудабро́вых (адуш.)
Т.	рудабро́вым	рудабро́вай рудабро́ваю	рудабро́вым	рудабро́вымі
М.	рудабро́вым	рудабро́вай	рудабро́вым	рудабро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Ру́дава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Руда́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

рудавало́сы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудавало́сы	рудавало́сая	рудавало́сае	рудавало́сыя
Р.	рудавало́сага	рудавало́сай рудавало́сае	рудавало́сага	рудавало́сых
Д.	рудавало́саму	рудавало́сай	рудавало́саму	рудавало́сым
В.	рудавало́сы (неадуш.) рудавало́сага (адуш.)	рудавало́сую	рудавало́сае	рудавало́сыя (неадуш.) рудавало́сых (адуш.)
Т.	рудавало́сым	рудавало́сай рудавало́саю	рудавало́сым	рудавало́сымі
М.	рудавало́сым	рудавало́сай	рудавало́сым	рудавало́сых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рудава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
рудава́та	-	-

рудава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

рудава́та-шэ́ры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудава́та-шэ́ры	рудава́та-шэ́рая	рудава́та-шэ́рае	рудава́та-шэ́рыя
Р.	рудава́та-шэ́рага	рудава́та-шэ́рай рудава́та-шэ́рае	рудава́та-шэ́рага	рудава́та-шэ́рых
Д.	рудава́та-шэ́раму	рудава́та-шэ́рай	рудава́та-шэ́раму	рудава́та-шэ́рым
В.	рудава́та-шэ́ры (неадуш.) рудава́та-шэ́рага (адуш.)	рудава́та-шэ́рую	рудава́та-шэ́рае	рудава́та-шэ́рыя (неадуш.) рудава́та-шэ́рых (адуш.)
Т.	рудава́та-шэ́рым	рудава́та-шэ́рай рудава́та-шэ́раю	рудава́та-шэ́рым	рудава́та-шэ́рымі
М.	рудава́та-шэ́рым	рудава́та-шэ́рай	рудава́та-шэ́рым	рудава́та-шэ́рых

Крыніцы: piskunou2012.

рудава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рудава́ты	рудава́тая	рудава́тае	рудава́тыя
Р.	рудава́тага	рудава́тай рудава́тае	рудава́тага	рудава́тых
Д.	рудава́таму	рудава́тай	рудава́таму	рудава́тым
В.	рудава́ты (неадуш.) рудава́тага (адуш.)	рудава́тую	рудава́тае	рудава́тыя (неадуш.) рудава́тых (адуш.)
Т.	рудава́тым	рудава́тай рудава́таю	рудава́тым	рудава́тымі
М.	рудава́тым	рудава́тай	рудава́тым	рудава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Руда́вец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Рудаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum