Рудаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рудаве́ц
Р. Рудаўца́
Д. Рудаўцу́
В. Рудаве́ц
Т. Рудаўцо́м
М. Рудаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)