Пекалі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Пекалі́н | |
Пекаліна́ | |
Пекаліну́ | |
Пекалі́н | |
Пекаліно́м | |
Пекаліне́ |
Пекалі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Пекалі́н | |
Пекаліна́ | |
Пекаліну́ | |
Пекалі́н | |
Пекаліно́м | |
Пекаліне́ |
пекалі́нскі
прыметнік, адносны
пекалі́нскі | пекалі́нская | пекалі́нскае | пекалі́нскія | |
пекалі́нскага | пекалі́нскай пекалі́нскае |
пекалі́нскага | пекалі́нскіх | |
пекалі́нскаму | пекалі́нскай | пекалі́нскаму | пекалі́нскім | |
пекалі́нскі ( пекалі́нскага ( |
пекалі́нскую | пекалі́нскае | пекалі́нскія ( пекалі́нскіх ( |
|
пекалі́нскім | пекалі́нскай пекалі́нскаю |
пекалі́нскім | пекалі́нскімі | |
пекалі́нскім | пекалі́нскай | пекалі́нскім | пекалі́нскіх |
Крыніцы:
пека́н
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пека́н | |
пека́ну | |
пека́ну | |
пека́н | |
пека́нам | |
пека́не |
Крыніцы:
пека́н
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пека́н | пека́ны | |
пека́на | пека́наў | |
пека́ну | пека́нам | |
пека́н | пека́ны | |
пека́нам | пека́намі | |
пека́не | пека́нах |
Крыніцы:
пека́навы
прыметнік, адносны
пека́навы | пека́навая | пека́навае | пека́навыя | |
пека́навага | пека́навай пека́навае |
пека́навага | пека́навых | |
пека́наваму | пека́навай | пека́наваму | пека́навым | |
пека́навы ( пека́навага ( |
пека́навую | пека́навае | пека́навыя ( пека́навых ( |
|
пека́навым | пека́навай пека́наваю |
пека́навым | пека́навымі | |
пека́навым | пека́навай | пека́навым | пека́навых |
Крыніцы:
пе́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пе́канне | |
пе́кання | |
пе́канню | |
пе́канне | |
пе́каннем | |
пе́канні |
Крыніцы:
пекану́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пекану́ | пеканё́м | |
пекане́ш | пеканяце́ | |
пекане́ | пекану́ць | |
Прошлы час | ||
пекану́ў | пекану́лі | |
пекану́ла | ||
пекану́ла | ||
Загадны лад | ||
пекані́ | пекані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
пекану́ўшы |
Крыніцы:
пе́кар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пе́кар | пе́кары | |
пе́кара | пе́караў | |
пе́кару | пе́карам | |
пе́кара | пе́караў | |
пе́карам | пе́карамі | |
пе́кару | пе́карах |
Крыніцы:
Пекары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Пекары́ | |
Пекаро́ў | |
Пекара́м | |
Пекары́ | |
Пекара́мі | |
Пекара́х |
пе́карыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
пе́карыха | пе́карыхі | |
пе́карыхі | пе́карых | |
пе́карысе | пе́карыхам | |
пе́карыху | пе́карых | |
пе́карыхай пе́карыхаю |
пе́карыхамі | |
пе́карысе | пе́карыхах |
Крыніцы: