Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

е́ўра-атланты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	е́ўра-атланты́чны	е́ўра-атланты́чная	е́ўра-атланты́чнае	е́ўра-атланты́чныя
Р.	е́ўра-атланты́чнага	е́ўра-атланты́чнай е́ўра-атланты́чнае	е́ўра-атланты́чнага	е́ўра-атланты́чных
Д.	е́ўра-атланты́чнаму	е́ўра-атланты́чнай	е́ўра-атланты́чнаму	е́ўра-атланты́чным
В.	е́ўра-атланты́чны (неадуш.) е́ўра-атланты́чнага (адуш.)	е́ўра-атланты́чную	е́ўра-атланты́чнае	е́ўра-атланты́чныя (неадуш.) е́ўра-атланты́чных (адуш.)
Т.	е́ўра-атланты́чным	е́ўра-атланты́чнай е́ўра-атланты́чнаю	е́ўра-атланты́чным	е́ўра-атланты́чнымі
М.	е́ўра-атланты́чным	е́ўра-атланты́чнай	е́ўра-атланты́чным	е́ўра-атланты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Еўро́па

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

еўропацэнтры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

еўропацэнтры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

еўропацэнтры́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	еўропацэнтры́сцкі	еўропацэнтры́сцкая	еўропацэнтры́сцкае	еўропацэнтры́сцкія
Р.	еўропацэнтры́сцкага	еўропацэнтры́сцкай еўропацэнтры́сцкае	еўропацэнтры́сцкага	еўропацэнтры́сцкіх
Д.	еўропацэнтры́сцкаму	еўропацэнтры́сцкай	еўропацэнтры́сцкаму	еўропацэнтры́сцкім
В.	еўропацэнтры́сцкі (неадуш.) еўропацэнтры́сцкага (адуш.)	еўропацэнтры́сцкую	еўропацэнтры́сцкае	еўропацэнтры́сцкія (неадуш.) еўропацэнтры́сцкіх (адуш.)
Т.	еўропацэнтры́сцкім	еўропацэнтры́сцкай еўропацэнтры́сцкаю	еўропацэнтры́сцкім	еўропацэнтры́сцкімі
М.	еўропацэнтры́сцкім	еўропацэнтры́сцкай	еўропацэнтры́сцкім	еўропацэнтры́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

еўропацэнтры́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	еўропацэнтры́чны	еўропацэнтры́чная	еўропацэнтры́чнае	еўропацэнтры́чныя
Р.	еўропацэнтры́чнага	еўропацэнтры́чнай еўропацэнтры́чнае	еўропацэнтры́чнага	еўропацэнтры́чных
Д.	еўропацэнтры́чнаму	еўропацэнтры́чнай	еўропацэнтры́чнаму	еўропацэнтры́чным
В.	еўропацэнтры́чны (неадуш.) еўропацэнтры́чнага (адуш.)	еўропацэнтры́чную	еўропацэнтры́чнае	еўропацэнтры́чныя (неадуш.) еўропацэнтры́чных (адуш.)
Т.	еўропацэнтры́чным	еўропацэнтры́чнай еўропацэнтры́чнаю	еўропацэнтры́чным	еўропацэнтры́чнымі
М.	еўропацэнтры́чным	еўропацэнтры́чнай	еўропацэнтры́чным	еўропацэнтры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

еўро́пій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Еўрыпі́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Еўрыпі́даў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	Еўрыпі́даў	Еўрыпі́дава	Еўрыпі́дава	Еўрыпі́давы
Р.	Еўрыпі́давага	Еўрыпі́давай Еўрыпі́давае	Еўрыпі́давага	Еўрыпі́давых
Д.	Еўрыпі́даваму	Еўрыпі́давай	Еўрыпі́даваму	Еўрыпі́давым
В.	Еўрыпі́даў (неадуш.) Еўрыпі́давага (адуш.)	Еўрыпі́даву	Еўрыпі́дава	Еўрыпі́давы (неадуш.) Еўрыпі́давых (адуш.)
Т.	Еўрыпі́давым	Еўрыпі́давай Еўрыпі́даваю	Еўрыпі́давым	Еўрыпі́давымі
М.	Еўрыпі́давым	Еўрыпі́давай	Еўрыпі́давым	Еўрыпі́давых

Крыніцы: piskunou2012.

еўрыпі́даўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	еўрыпі́даўскі	еўрыпі́даўская	еўрыпі́даўскае	еўрыпі́даўскія
Р.	еўрыпі́даўскага	еўрыпі́даўскай еўрыпі́даўскае	еўрыпі́даўскага	еўрыпі́даўскіх
Д.	еўрыпі́даўскаму	еўрыпі́даўскай	еўрыпі́даўскаму	еўрыпі́даўскім
В.	еўрыпі́даўскі (неадуш.) еўрыпі́даўскага (адуш.)	еўрыпі́даўскую	еўрыпі́даўскае	еўрыпі́даўскія (неадуш.) еўрыпі́даўскіх (адуш.)
Т.	еўрыпі́даўскім	еўрыпі́даўскай еўрыпі́даўскаю	еўрыпі́даўскім	еўрыпі́даўскімі
М.	еўрыпі́даўскім	еўрыпі́даўскай	еўрыпі́даўскім	еўрыпі́даўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum