адпа́свены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адпа́свены |
адпа́свеная |
адпа́свенае |
адпа́свеныя |
Р. |
адпа́свенага |
адпа́свенай адпа́свенае |
адпа́свенага |
адпа́свеных |
Д. |
адпа́свенаму |
адпа́свенай |
адпа́свенаму |
адпа́свеным |
В. |
адпа́свены (неадуш.) адпа́свенага (адуш.) |
адпа́свеную |
адпа́свенае |
адпа́свеныя (неадуш.) адпа́свеных (адуш.) |
Т. |
адпа́свеным |
адпа́свенай адпа́свенаю |
адпа́свеным |
адпа́свенымі |
М. |
адпа́свеным |
адпа́свенай |
адпа́свеным |
адпа́свеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адпа́свены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адпа́свены |
адпа́свеная |
адпа́свенае |
адпа́свеныя |
Р. |
адпа́свенага |
адпа́свенай адпа́свенае |
адпа́свенага |
адпа́свеных |
Д. |
адпа́свенаму |
адпа́свенай |
адпа́свенаму |
адпа́свеным |
В. |
адпа́свены (неадуш.) адпа́свенага (адуш.) |
адпа́свеную |
адпа́свенае |
адпа́свеныя (неадуш.) адпа́свеных (адуш.) |
Т. |
адпа́свеным |
адпа́свенай адпа́свенаю |
адпа́свеным |
адпа́свенымі |
М. |
адпа́свеным |
адпа́свенай |
адпа́свеным |
адпа́свеных |
Кароткая форма: адпа́свена.
Іншыя варыянты:
адпа́шчаны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адпа́свіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адпасе́цца адпа́свіцца |
адпасу́цца адпа́свяцца |
Прошлы час |
м. |
адпа́свіўся |
адпа́свіліся |
ж. |
адпа́свілася |
н. |
адпа́свілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адпа́свіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адпасу́ |
адпасё́м адпа́свім |
2-я ас. |
адпасе́ш адпа́свіш |
адпасяце́ адпа́свіце |
3-я ас. |
адпасе́ адпа́свіць |
адпасу́ць адпа́свяць |
Прошлы час |
м. |
адпа́свіў |
адпа́свілі |
ж. |
адпа́свіла |
н. |
адпа́свіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адпасі́ адпа́сві |
адпасі́це адпа́свіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адпа́свіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адпа́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адпа́сены |
адпа́сеная |
адпа́сенае |
адпа́сеныя |
Р. |
адпа́сенага |
адпа́сенай адпа́сенае |
адпа́сенага |
адпа́сеных |
Д. |
адпа́сенаму |
адпа́сенай |
адпа́сенаму |
адпа́сеным |
В. |
адпа́сены (неадуш.) адпа́сенага (адуш.) |
адпа́сеную |
адпа́сенае |
адпа́сеныя (неадуш.) адпа́сеных (адуш.) |
Т. |
адпа́сеным |
адпа́сенай адпа́сенаю |
адпа́сеным |
адпа́сенымі |
М. |
адпа́сеным |
адпа́сенай |
адпа́сеным |
адпа́сеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адпа́сці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адпаду́ |
адпадзё́м |
2-я ас. |
адпадзе́ш |
адпадзяце́ |
3-я ас. |
адпадзе́ |
адпаду́ць |
Прошлы час |
м. |
адпа́ў |
адпа́лі |
ж. |
адпа́ла |
н. |
адпа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адпадзі́ |
адпадзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адпа́сціцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адпасе́цца |
адпасу́цца |
Прошлы час |
м. |
адпа́сціўся |
адпа́сціліся |
ж. |
адпа́сцілася |
н. |
адпа́сцілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адпа́сціўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адпа́сціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адпасу́ |
адпасё́м |
2-я ас. |
адпасе́ш |
адпасяце́ |
3-я ас. |
адпасе́ |
адпасу́ць |
Прошлы час |
м. |
адпа́сціў |
адпа́сцілі |
ж. |
адпа́сціла |
н. |
адпа́сціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адпасі́ |
адпасі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адпа́сціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адпаўза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адпаўза́нне |
Р. |
адпаўза́ння |
Д. |
адпаўза́нню |
В. |
адпаўза́нне |
Т. |
адпаўза́ннем |
М. |
адпаўза́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адпаўза́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адпаўза́ю |
адпаўза́ем |
2-я ас. |
адпаўза́еш |
адпаўза́еце |
3-я ас. |
адпаўза́е |
адпаўза́юць |
Прошлы час |
м. |
адпаўза́ў |
адпаўза́лі |
ж. |
адпаўза́ла |
н. |
адпаўза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адпаўза́й |
адпаўза́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адпаўза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.