узнё́слы
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			узнё́слы | 
					узнё́слая | 
					узнё́слае | 
					узнё́слыя | 
					
		
			| Р. | 
			узнё́слага | 
					узнё́слай узнё́слае | 
					узнё́слага | 
					узнё́слых | 
					
		
			| Д. | 
			узнё́сламу | 
					узнё́слай | 
					узнё́сламу | 
					узнё́слым | 
					
		
			| В. | 
			узнё́слы (неадуш.) узнё́слага (адуш.) | 
					узнё́слую | 
					узнё́слае | 
					узнё́слыя (неадуш.) узнё́слых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			узнё́слым | 
					узнё́слай узнё́слаю | 
					узнё́слым | 
					узнё́слымі | 
					
		
			| М. | 
			узнё́слым | 
					узнё́слай | 
					узнё́слым | 
					узнё́слых | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
узні́заны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			узні́заны | 
					узні́заная | 
					узні́занае | 
					узні́заныя | 
					
		
			| Р. | 
			узні́занага | 
					узні́занай узні́занае | 
					узні́занага | 
					узні́заных | 
					
		
			| Д. | 
			узні́занаму | 
					узні́занай | 
					узні́занаму | 
					узні́заным | 
					
		
			| В. | 
			узні́заны (неадуш.) узні́занага (адуш.) | 
					узні́заную | 
					узні́занае | 
					узні́заныя (неадуш.) узні́заных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			узні́заным | 
					узні́занай узні́занаю | 
					узні́заным | 
					узні́занымі | 
					
		
			| М. | 
			узні́заным | 
					узні́занай | 
					узні́заным | 
					узні́заных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узні́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			узні́заны | 
					узні́заная | 
					узні́занае | 
					узні́заныя | 
					
		
			| Р. | 
			узні́занага | 
					узні́занай узні́занае | 
					узні́занага | 
					узні́заных | 
					
		
			| Д. | 
			узні́занаму | 
					узні́занай | 
					узні́занаму | 
					узні́заным | 
					
		
			| В. | 
			узні́заны (неадуш.) узні́занага (адуш.) | 
					узні́заную | 
					узні́занае | 
					узні́заныя (неадуш.) узні́заных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			узні́заным | 
					узні́занай узні́занаю | 
					узні́заным | 
					узні́занымі | 
					
		
			| М. | 
			узні́заным | 
					узні́занай | 
					узні́заным | 
					узні́заных | 
					
		
 
	Кароткая форма: узні́зана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узніза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			узніжу́ | 
			узні́жам | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			узні́жаш | 
			узні́жаце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узні́жа | 
			узні́жуць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узніза́ў | 
			узніза́лі | 
		
		
			| ж. | 
			узніза́ла | 
		
		
			| н. | 
			узніза́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			узніжы́ | 
			узніжы́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			узніза́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узні́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			узні́званне | 
			
		
			| Р. | 
			узні́звання | 
			
		
			| Д. | 
			узні́званню | 
			
		
			| В. | 
			узні́званне | 
			
		
			| Т. | 
			узні́званнем | 
			
		
			| М. | 
			узні́званні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узні́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узні́зваецца | 
			узні́зваюцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узні́зваўся | 
			узні́зваліся | 
		
		
			| ж. | 
			узні́звалася | 
		
		
			| н. | 
			узні́звалася | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			узні́зваючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узні́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			узні́зваю | 
			узні́зваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			узні́зваеш | 
			узні́зваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узні́звае | 
			узні́зваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узні́зваў | 
			узні́звалі | 
		
		
			| ж. | 
			узні́звала | 
		
		
			| н. | 
			узні́звала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			узні́звай | 
			узні́звайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			узні́зваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.