аста́ркаваты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аста́ркаваты |
аста́ркаватая |
аста́ркаватае |
аста́ркаватыя |
| Р. |
аста́ркаватага |
аста́ркаватай
аста́ркаватае |
аста́ркаватага |
аста́ркаватых |
| Д. |
аста́ркаватаму |
аста́ркаватай |
аста́ркаватаму |
аста́ркаватым |
| В. |
аста́ркаваты (неадуш.)
аста́ркаватага (адуш.) |
аста́ркаватую |
аста́ркаватае |
аста́ркаватыя (неадуш.)
аста́ркаватых (адуш.) |
| Т. |
аста́ркаватым |
аста́ркаватай
аста́ркаватаю |
аста́ркаватым |
аста́ркаватымі |
| М. |
аста́ркаватым |
аста́ркаватай |
аста́ркаватым |
аста́ркаватых |
Іншыя варыянты:
астаркава́ты.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аста́рыць
‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь старым; паслабіць, знішчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аста́ру |
аста́рым |
| 2-я ас. |
аста́рыш |
аста́рыце |
| 3-я ас. |
аста́рыць |
аста́раць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
аста́рыў |
аста́рылі |
| ж. |
аста́рыла |
| н. |
аста́рыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
аста́р |
аста́рце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
аста́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
астарэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
астарэ́ю |
астарэ́ем |
| 2-я ас. |
астарэ́еш |
астарэ́еце |
| 3-я ас. |
астарэ́е |
астарэ́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
астарэ́ў |
астарэ́лі |
| ж. |
астарэ́ла |
| н. |
астарэ́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
астарэ́й |
астарэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
астарэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аста́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аста́т |
| Р. |
аста́ту |
| Д. |
аста́ту |
| В. |
аста́т |
| Т. |
аста́там |
| М. |
аста́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
аста́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аста́так |
аста́ткі |
| Р. |
аста́тку |
аста́ткаў |
| Д. |
аста́тку |
аста́ткам |
| В. |
аста́так |
аста́ткі |
| Т. |
аста́ткам |
аста́ткамі |
| М. |
аста́тку |
аста́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аста́ткава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аста́ткава |
- |
- |
аста́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аста́ткавы |
аста́ткавая |
аста́ткавае |
аста́ткавыя |
| Р. |
аста́ткавага |
аста́ткавай
аста́ткавае |
аста́ткавага |
аста́ткавых |
| Д. |
аста́ткаваму |
аста́ткавай |
аста́ткаваму |
аста́ткавым |
| В. |
аста́ткавы (неадуш.)
аста́ткавага (адуш.) |
аста́ткавую |
аста́ткавае |
аста́ткавыя (неадуш.)
аста́ткавых (адуш.) |
| Т. |
аста́ткавым |
аста́ткавай
аста́ткаваю |
аста́ткавым |
аста́ткавымі |
| М. |
аста́ткавым |
аста́ткавай |
аста́ткавым |
аста́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аста́тні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аста́тні |
аста́тняя |
аста́тняе |
аста́тнія |
| Р. |
аста́тняга |
аста́тняй
аста́тняе |
аста́тняга |
аста́тніх |
| Д. |
аста́тняму |
аста́тняй |
аста́тняму |
аста́тнім |
| В. |
аста́тні (неадуш.)
аста́тняга (адуш.) |
аста́тнюю |
аста́тняе |
аста́тнія (неадуш.)
аста́тніх (адуш.) |
| Т. |
аста́тнім |
аста́тняй
аста́тняю |
аста́тнім |
аста́тнімі |
| М. |
аста́тнім |
аста́тняй |
аста́тнім |
аста́тніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.