уда́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| уда́чнасць | |
| уда́чнасці | |
| уда́чнасці | |
| уда́чнасць | |
| уда́чнасцю | |
| уда́чнасці |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэнніуда́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уда́чнік | уда́чнікі | |
| уда́чніка | уда́чнікаў | |
| уда́чніку | уда́чнікам | |
| уда́чніка | уда́чнікаў | |
| уда́чнікам | уда́чнікамі | |
| уда́чніку | уда́чніках |
Крыніцы:
уда́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уда́чніца | уда́чніцы | |
| уда́чніцы | уда́чніц | |
| уда́чніцы | уда́чніцам | |
| уда́чніцу | уда́чніц | |
| уда́чніцай уда́чніцаю |
уда́чніцамі | |
| уда́чніцы | уда́чніцах |
Крыніцы:
уда́чны
прыметнік, якасны
| уда́чны | уда́чная | уда́чнае | уда́чныя | |
| уда́чнага | уда́чнай уда́чнае |
уда́чнага | уда́чных | |
| уда́чнаму | уда́чнай | уда́чнаму | уда́чным | |
| уда́чны ( уда́чнага ( |
уда́чную | уда́чнае | уда́чныя ( уда́чных ( |
|
| уда́чным | уда́чнай уда́чнаю |
уда́чным | уда́чнымі | |
| уда́чным | уда́чнай | уда́чным | уда́чных | |
Крыніцы:
удвае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| удвае́нне | |
| удвае́ння | |
| удвае́нню | |
| удвае́нне | |
| удвае́ннем | |
| удвае́нні |
Крыніцы:
удваё́х
прыслоўе
| удваё́х | - | - |
Крыніцы:
удваё́чках
прыслоўе
| удваё́чках | - | - |
Крыніцы:
удваё́чку
прыслоўе
| удваё́чку | - | - |
Крыніцы:
удваі́х
‘аб асо+бах ро+знага по+лу або+ аб істо+тах н.р.’
прыслоўе
| удваі́х | - | - |
Крыніцы:
удвайне́
прыслоўе
| удвайне́ | - | - |
Крыніцы: