уда́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| уда́чніца | уда́чніцы | |
| уда́чніцы | уда́чніц | |
| уда́чніцы | уда́чніцам | |
| уда́чніцу | уда́чніц | |
| уда́чніцай уда́чніцаю |
уда́чніцамі | |
| уда́чніцы | уда́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)