уда́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уда́чнік уда́чнікі
Р. уда́чніка уда́чнікаў
Д. уда́чніку уда́чнікам
В. уда́чніка уда́чнікаў
Т. уда́чнікам уда́чнікамі
М. уда́чніку уда́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)