курсава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
курсу́ю |
курсу́ем |
| 2-я ас. |
курсу́еш |
курсу́еце |
| 3-я ас. |
курсу́е |
курсу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
курсава́ў |
курсава́лі |
| ж. |
курсава́ла |
| н. |
курсава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
курсу́й |
курсу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
курсу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
курсавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
курсавы́ |
курсава́я |
курсаво́е |
курсавы́я |
| Р. |
курсаво́га |
курсаво́й курсаво́е |
курсаво́га |
курсавы́х |
| Д. |
курсаво́му |
курсаво́й |
курсаво́му |
курсавы́м |
| В. |
курсавы́ (неадуш.) курсаво́га (адуш.) |
курсаву́ю |
курсаво́е |
курсавы́я (неадуш.) курсавы́х (адуш.) |
| Т. |
курсавы́м |
курсаво́й курсаво́ю |
курсавы́м |
курсавы́мі |
| М. |
курсавы́м |
курсаво́й |
курсавы́м |
курсавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
курса́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
курса́нт |
курса́нты |
| Р. |
курса́нта |
курса́нтаў |
| Д. |
курса́нту |
курса́нтам |
| В. |
курса́нта |
курса́нтаў |
| Т. |
курса́нтам |
курса́нтамі |
| М. |
курса́нце |
курса́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курса́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
курса́нтка |
курса́нткі |
| Р. |
курса́нткі |
курса́нтак |
| Д. |
курса́нтцы |
курса́нткам |
| В. |
курса́нтку |
курса́нтак |
| Т. |
курса́нткай курса́нткаю |
курса́нткамі |
| М. |
курса́нтцы |
курса́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курса́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
курса́нцкі |
курса́нцкая |
курса́нцкае |
курса́нцкія |
| Р. |
курса́нцкага |
курса́нцкай курса́нцкае |
курса́нцкага |
курса́нцкіх |
| Д. |
курса́нцкаму |
курса́нцкай |
курса́нцкаму |
курса́нцкім |
| В. |
курса́нцкі (неадуш.) курса́нцкага (адуш.) |
курса́нцкую |
курса́нцкае |
курса́нцкія (неадуш.) курса́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
курса́нцкім |
курса́нцкай курса́нцкаю |
курса́нцкім |
курса́нцкімі |
| М. |
курса́нцкім |
курса́нцкай |
курса́нцкім |
курса́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курсапаказа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
курсапаказа́льнік |
курсапаказа́льнікі |
| Р. |
курсапаказа́льніка |
курсапаказа́льнікаў |
| Д. |
курсапаказа́льніку |
курсапаказа́льнікам |
| В. |
курсапаказа́льнік |
курсапаказа́льнікі |
| Т. |
курсапаказа́льнікам |
курсапаказа́льнікамі |
| М. |
курсапаказа́льніку |
курсапаказа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
курсапака́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
курсапака́званне |
| Р. |
курсапака́звання |
| Д. |
курсапака́званню |
| В. |
курсапака́званне |
| Т. |
курсапака́званнем |
| М. |
курсапака́званні |
Крыніцы:
piskunou2012.
курсапракла́дчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
курсапракла́дчык |
курсапракла́дчыкі |
| Р. |
курсапракла́дчыка |
курсапракла́дчыкаў |
| Д. |
курсапракла́дчыку |
курсапракла́дчыкам |
| В. |
курсапракла́дчык |
курсапракла́дчыкі |
| Т. |
курсапракла́дчыкам |
курсапракла́дчыкамі |
| М. |
курсапракла́дчыку |
курсапракла́дчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ку́рсевічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ку́рсевічы |
| Р. |
Ку́рсевіч Ку́рсевічаў |
| Д. |
Ку́рсевічам |
| В. |
Ку́рсевічы |
| Т. |
Ку́рсевічамі |
| М. |
Ку́рсевічах |
курсі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
курсі́раванне |
| Р. |
курсі́равання |
| Д. |
курсі́раванню |
| В. |
курсі́раванне |
| Т. |
курсі́раваннем |
| М. |
курсі́раванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.