Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

Ві́таўт

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́таўт Ві́таўты
Р. Ві́таўта Ві́таўтаў
Д. Ві́таўту Ві́таўтам
В. Ві́таўта Ві́таўтаў
Т. Ві́таўтам Ві́таўтамі
М. Ві́таўце Ві́таўтах

Крыніцы: piskunou2012.

Ві́таўтас

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ві́таўтас Ві́таўтасы
Р. Ві́таўтаса Ві́таўтасаў
Д. Ві́таўтасу Ві́таўтасам
В. Ві́таўтаса Ві́таўтасаў
Т. Ві́таўтасам Ві́таўтасамі
М. Ві́таўтасе Ві́таўтасах

Ві́таўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ві́таўцы
Р. Ві́таўцаў
Д. Ві́таўцам
В. Ві́таўцы
Т. Ві́таўцамі
М. Ві́таўцах

віта́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віта́юся віта́емся
2-я ас. віта́ешся віта́ецеся
3-я ас. віта́ецца віта́юцца
Прошлы час
м. віта́ўся віта́ліся
ж. віта́лася
н. віта́лася
Загадны лад
2-я ас. віта́йся віта́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час віта́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віта́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віта́ю віта́ем
2-я ас. віта́еш віта́еце
3-я ас. віта́е віта́юць
Прошлы час
м. віта́ў віта́лі
ж. віта́ла
н. віта́ла
Загадны лад
2-я ас. віта́й віта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час віта́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ві́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́тачны ві́тачная ві́тачнае ві́тачныя
Р. ві́тачнага ві́тачнай
ві́тачнае		 ві́тачнага ві́тачных
Д. ві́тачнаму ві́тачнай ві́тачнаму ві́тачным
В. ві́тачны
ві́тачнага		 ві́тачную ві́тачнае ві́тачныя
ві́тачных
Т. ві́тачным ві́тачнай
ві́тачнаю		 ві́тачным ві́тачнымі
М. ві́тачным ві́тачнай ві́тачным ві́тачных

Крыніцы: tsblm1996.

ві́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́тка ві́ткі
Р. ві́ткі ві́так
Д. ві́тцы ві́ткам
В. ві́тку ві́ткі
Т. ві́ткай
ві́ткаю		 ві́ткамі
М. ві́тцы ві́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вітко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вітко́вы вітко́вая вітко́вае вітко́выя
Р. вітко́вага вітко́вай
вітко́вае		 вітко́вага вітко́вых
Д. вітко́ваму вітко́вай вітко́ваму вітко́вым
В. вітко́вы (неадуш.)
вітко́вага (адуш.)		 вітко́вую вітко́вае вітко́выя (неадуш.)
вітко́вых (адуш.)
Т. вітко́вым вітко́вай
вітко́ваю		 вітко́вым вітко́вымі
М. вітко́вым вітко́вай вітко́вым вітко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вітко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вітко́ўшчына
Р. Вітко́ўшчыны
Д. Вітко́ўшчыне
В. Вітко́ўшчыну
Т. Вітко́ўшчынай
Вітко́ўшчынаю
М. Вітко́ўшчыне

Ві́тлін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́тлін
Р. Ві́тліна
Д. Ві́тліну
В. Ві́тлін
Т. Ві́тлінам
М. Ві́тліне