вітамі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вітамі́нны |
вітамі́нная |
вітамі́ннае |
вітамі́нныя |
Р. |
вітамі́ннага |
вітамі́ннай вітамі́ннае |
вітамі́ннага |
вітамі́нных |
Д. |
вітамі́ннаму |
вітамі́ннай |
вітамі́ннаму |
вітамі́нным |
В. |
вітамі́нны (неадуш.) вітамі́ннага (адуш.) |
вітамі́нную |
вітамі́ннае |
вітамі́нныя (неадуш.) вітамі́нных (адуш.) |
Т. |
вітамі́нным |
вітамі́ннай вітамі́ннаю |
вітамі́нным |
вітамі́ннымі |
М. |
вітамі́нным |
вітамі́ннай |
вітамі́нным |
вітамі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вітаміно́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вітаміно́знасць |
Р. |
вітаміно́знасці |
Д. |
вітаміно́знасці |
В. |
вітаміно́знасць |
Т. |
вітаміно́знасцю |
М. |
вітаміно́знасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
вітаміно́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вітаміно́зны |
вітаміно́зная |
вітаміно́знае |
вітаміно́зныя |
Р. |
вітаміно́знага |
вітаміно́знай вітаміно́знае |
вітаміно́знага |
вітаміно́зных |
Д. |
вітаміно́знаму |
вітаміно́знай |
вітаміно́знаму |
вітаміно́зным |
В. |
вітаміно́зны (неадуш.) вітаміно́знага (адуш.) |
вітаміно́зную |
вітаміно́знае |
вітаміно́зныя (неадуш.) вітаміно́зных (адуш.) |
Т. |
вітаміно́зным |
вітаміно́знай вітаміно́знаю |
вітаміно́зным |
вітаміно́знымі |
М. |
вітаміно́зным |
вітаміно́знай |
вітаміно́зным |
вітаміно́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вітаміно́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вітаміно́лаг |
вітаміно́лагі |
Р. |
вітаміно́лага |
вітаміно́лагаў |
Д. |
вітаміно́лагу |
вітаміно́лагам |
В. |
вітаміно́лага |
вітаміно́лагаў |
Т. |
вітаміно́лагам |
вітаміно́лагамі |
М. |
вітаміно́лагу |
вітаміно́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
вітамі́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вітамі́нчык |
вітамі́нчыкі |
Р. |
вітамі́нчыку |
вітамі́нчыкаў |
Д. |
вітамі́нчыку |
вітамі́нчыкам |
В. |
вітамі́нчык |
вітамі́нчыкі |
Т. |
вітамі́нчыкам |
вітамі́нчыкамі |
М. |
вітамі́нчыку |
вітамі́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
віта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
віта́нне |
Р. |
віта́ння |
Д. |
віта́нню |
В. |
віта́нне |
Т. |
віта́ннем |
М. |
віта́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
віта́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
віта́ны |
віта́ная |
віта́нае |
віта́ныя |
Р. |
віта́нага |
віта́най віта́нае |
віта́нага |
віта́ных |
Д. |
віта́наму |
віта́най |
віта́наму |
віта́ным |
В. |
віта́ны (неадуш.) віта́нага (адуш.) |
віта́ную |
віта́нае |
віта́ныя (неадуш.) віта́ных (адуш.) |
Т. |
віта́ным |
віта́най віта́наю |
віта́ным |
віта́нымі |
М. |
віта́ным |
віта́най |
віта́ным |
віта́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ві́тараж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ві́тараж |
Р. |
Ві́таража |
Д. |
Ві́таражу |
В. |
Ві́тараж |
Т. |
Ві́таражам |
М. |
Ві́таражы |
Ві́таўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ві́таўка |
Р. |
Ві́таўкі |
Д. |
Ві́таўцы |
В. |
Ві́таўку |
Т. |
Ві́таўкай Ві́таўкаю |
М. |
Ві́таўцы |