апроставало́сіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апроставало́шуся |
апроставало́сімся |
2-я ас. |
апроставало́сішся |
апроставало́сіцеся |
3-я ас. |
апроставало́сіцца |
апроставало́сяцца |
Прошлы час |
м. |
апроставало́сіўся |
апроставало́сіліся |
ж. |
апроставало́сілася |
н. |
апроставало́сілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апроставало́сься |
апроставало́сьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апроставало́сіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
апро́стванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апро́стванне |
Р. |
апро́ствання |
Д. |
апро́стванню |
В. |
апро́стванне |
Т. |
апро́стваннем |
М. |
апро́стванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апро́ствацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апро́стваюся |
апро́стваемся |
2-я ас. |
апро́стваешся |
апро́стваецеся |
3-я ас. |
апро́стваецца |
апро́стваюцца |
Прошлы час |
м. |
апро́стваўся |
апро́стваліся |
ж. |
апро́ствалася |
н. |
апро́ствалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апро́ствайся |
апро́ствайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апро́стваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апро́стваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апро́стваю |
апро́стваем |
2-я ас. |
апро́стваеш |
апро́стваеце |
3-я ас. |
апро́ствае |
апро́стваюць |
Прошлы час |
м. |
апро́стваў |
апро́ствалі |
ж. |
апро́ствала |
н. |
апро́ствала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апро́ствай |
апро́ствайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апро́стваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апро́ч
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апро́ш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апро́ш |
апро́шы |
Р. |
апро́ша |
апро́шаў |
Д. |
апро́шу |
апро́шам |
В. |
апро́ш |
апро́шы |
Т. |
апро́шам |
апро́шамі |
М. |
апро́шы |
апро́шах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апро́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апро́шчаны |
апро́шчаная |
апро́шчанае |
апро́шчаныя |
Р. |
апро́шчанага |
апро́шчанай апро́шчанае |
апро́шчанага |
апро́шчаных |
Д. |
апро́шчанаму |
апро́шчанай |
апро́шчанаму |
апро́шчаным |
В. |
апро́шчаны (неадуш.) апро́шчанага (адуш.) |
апро́шчаную |
апро́шчанае |
апро́шчаныя (неадуш.) апро́шчаных (адуш.) |
Т. |
апро́шчаным |
апро́шчанай апро́шчанаю |
апро́шчаным |
апро́шчанымі |
М. |
апро́шчаным |
апро́шчанай |
апро́шчаным |
апро́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
апро́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апро́шчаны |
апро́шчаная |
апро́шчанае |
апро́шчаныя |
Р. |
апро́шчанага |
апро́шчанай апро́шчанае |
апро́шчанага |
апро́шчаных |
Д. |
апро́шчанаму |
апро́шчанай |
апро́шчанаму |
апро́шчаным |
В. |
апро́шчаны (неадуш.) апро́шчанага (адуш.) |
апро́шчаную |
апро́шчанае |
апро́шчаныя (неадуш.) апро́шчаных (адуш.) |
Т. |
апро́шчаным |
апро́шчанай апро́шчанаю |
апро́шчаным |
апро́шчанымі |
М. |
апро́шчаным |
апро́шчанай |
апро́шчаным |
апро́шчаных |
Кароткая форма: апро́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
апро́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апро́шчванне |
Р. |
апро́шчвання |
Д. |
апро́шчванню |
В. |
апро́шчванне |
Т. |
апро́шчваннем |
М. |
апро́шчванні |
Крыніцы:
piskunou2012.