Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апроставало́сіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апроставало́шуся апроставало́сімся
2-я ас. апроставало́сішся апроставало́сіцеся
3-я ас. апроставало́сіцца апроставало́сяцца
Прошлы час
м. апроставало́сіўся апроставало́сіліся
ж. апроставало́сілася
н. апроставало́сілася
Загадны лад
2-я ас. апроставало́сься апроставало́сьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апроставало́сіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

апро́стванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апро́стванне
Р. апро́ствання
Д. апро́стванню
В. апро́стванне
Т. апро́стваннем
М. апро́стванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

апро́ствацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апро́стваюся апро́стваемся
2-я ас. апро́стваешся апро́стваецеся
3-я ас. апро́стваецца апро́стваюцца
Прошлы час
м. апро́стваўся апро́стваліся
ж. апро́ствалася
н. апро́ствалася
Загадны лад
2-я ас. апро́ствайся апро́ствайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апро́стваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апро́стваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апро́стваю апро́стваем
2-я ас. апро́стваеш апро́стваеце
3-я ас. апро́ствае апро́стваюць
Прошлы час
м. апро́стваў апро́ствалі
ж. апро́ствала
н. апро́ствала
Загадны лад
2-я ас. апро́ствай апро́ствайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апро́стваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апро́ч

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

апро́ч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апро́ч - -

Крыніцы: piskunou2012.

апро́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апро́ш апро́шы
Р. апро́ша апро́шаў
Д. апро́шу апро́шам
В. апро́ш апро́шы
Т. апро́шам апро́шамі
М. апро́шы апро́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

апро́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апро́шчаны апро́шчаная апро́шчанае апро́шчаныя
Р. апро́шчанага апро́шчанай
апро́шчанае
апро́шчанага апро́шчаных
Д. апро́шчанаму апро́шчанай апро́шчанаму апро́шчаным
В. апро́шчаны (неадуш.)
апро́шчанага (адуш.)
апро́шчаную апро́шчанае апро́шчаныя (неадуш.)
апро́шчаных (адуш.)
Т. апро́шчаным апро́шчанай
апро́шчанаю
апро́шчаным апро́шчанымі
М. апро́шчаным апро́шчанай апро́шчаным апро́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

апро́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апро́шчаны апро́шчаная апро́шчанае апро́шчаныя
Р. апро́шчанага апро́шчанай
апро́шчанае
апро́шчанага апро́шчаных
Д. апро́шчанаму апро́шчанай апро́шчанаму апро́шчаным
В. апро́шчаны (неадуш.)
апро́шчанага (адуш.)
апро́шчаную апро́шчанае апро́шчаныя (неадуш.)
апро́шчаных (адуш.)
Т. апро́шчаным апро́шчанай
апро́шчанаю
апро́шчаным апро́шчанымі
М. апро́шчаным апро́шчанай апро́шчаным апро́шчаных

Кароткая форма: апро́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

апро́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апро́шчванне
Р. апро́шчвання
Д. апро́шчванню
В. апро́шчванне
Т. апро́шчваннем
М. апро́шчванні

Крыніцы: piskunou2012.