Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

міна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. міна́нне
Р. міна́ння
Д. міна́нню
В. міна́нне
Т. міна́ннем
М. міна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мінано́сец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінано́сец мінано́сцы
Р. мінано́сца мінано́сцаў
Д. мінано́сцу мінано́сцам
В. мінано́сец мінано́сцы
Т. мінано́сцам мінано́сцамі
М. мінано́сцы мінано́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінано́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мінано́ска мінано́скі
Р. мінано́скі мінано́сак
Д. мінано́сцы мінано́скам
В. мінано́ску мінано́скі
Т. мінано́скай
мінано́скаю		 мінано́скамі
М. мінано́сцы мінано́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мінано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінано́сны мінано́сная мінано́снае мінано́сныя
Р. мінано́снага мінано́снай
мінано́снае		 мінано́снага мінано́сных
Д. мінано́снаму мінано́снай мінано́снаму мінано́сным
В. мінано́сны (неадуш.)
мінано́снага (адуш.)		 мінано́сную мінано́снае мінано́сныя (неадуш.)
мінано́сных (адуш.)
Т. мінано́сным мінано́снай
мінано́снаю		 мінано́сным мінано́снымі
М. мінано́сным мінано́снай мінано́сным мінано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мінара́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінара́т мінара́ты
Р. мінара́ту мінара́таў
Д. мінара́ту мінара́там
В. мінара́т мінара́ты
Т. мінара́там мінара́тамі
М. мінара́це мінара́тах

Крыніцы: piskunou2012.

мінары́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінары́т мінары́ты
Р. мінары́та мінары́таў
Д. мінары́ту мінары́там
В. мінары́та мінары́таў
Т. мінары́там мінары́тамі
М. мінары́це мінары́тах

Крыніцы: piskunou2012.

мінарыта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінарыта́рны мінарыта́рная мінарыта́рнае мінарыта́рныя
Р. мінарыта́рнага мінарыта́рнай
мінарыта́рнае		 мінарыта́рнага мінарыта́рных
Д. мінарыта́рнаму мінарыта́рнай мінарыта́рнаму мінарыта́рным
В. мінарыта́рны (неадуш.)
мінарыта́рнага (адуш.)		 мінарыта́рную мінарыта́рнае мінарыта́рныя (неадуш.)
мінарыта́рных (адуш.)
Т. мінарыта́рным мінарыта́рнай
мінарыта́рнаю		 мінарыта́рным мінарыта́рнымі
М. мінарыта́рным мінарыта́рнай мінарыта́рным мінарыта́рных

Крыніцы: piskunou2012.

мінарытэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мінарытэ́т
Р. мінарытэ́ту
Д. мінарытэ́ту
В. мінарытэ́т
Т. мінарытэ́там
М. мінарытэ́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінары́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінары́цкі мінары́цкая мінары́цкае мінары́цкія
Р. мінары́цкага мінары́цкай
мінары́цкае		 мінары́цкага мінары́цкіх
Д. мінары́цкаму мінары́цкай мінары́цкаму мінары́цкім
В. мінары́цкі (неадуш.)
мінары́цкага (адуш.)		 мінары́цкую мінары́цкае мінары́цкія (неадуш.)
мінары́цкіх (адуш.)
Т. мінары́цкім мінары́цкай
мінары́цкаю		 мінары́цкім мінары́цкімі
М. мінары́цкім мінары́цкай мінары́цкім мінары́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мінарэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінарэ́т мінарэ́ты
Р. мінарэ́та мінарэ́таў
Д. мінарэ́ту мінарэ́там
В. мінарэ́т мінарэ́ты
Т. мінарэ́там мінарэ́тамі
М. мінарэ́це мінарэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.