Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прутко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прутко́вы прутко́вая прутко́вае прутко́выя
Р. прутко́вага прутко́вай
прутко́вае		 прутко́вага прутко́вых
Д. прутко́ваму прутко́вай прутко́ваму прутко́вым
В. прутко́вы (неадуш.)
прутко́вага (адуш.)		 прутко́вую прутко́вае прутко́выя (неадуш.)
прутко́вых (адуш.)
Т. прутко́вым прутко́вай
прутко́ваю		 прутко́вым прутко́вымі
М. прутко́вым прутко́вай прутко́вым прутко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пруто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пруто́к пруткі́
Р. прутка́ прутко́ў
Д. прутку́ прутка́м
В. пруто́к пруткі́
Т. прутко́м прутка́мі
М. прутку́ прутка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прутчэ́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прутчэ́йшы прутчэ́йшая прутчэ́йшае прутчэ́йшыя
Р. прутчэ́йшага прутчэ́йшай
прутчэ́йшае		 прутчэ́йшага прутчэ́йшых
Д. прутчэ́йшаму прутчэ́йшай прутчэ́йшаму прутчэ́йшым
В. прутчэ́йшы (неадуш.)
прутчэ́йшага (адуш.)		 прутчэ́йшую прутчэ́йшае прутчэ́йшыя (неадуш.)
прутчэ́йшых (адуш.)
Т. прутчэ́йшым прутчэ́йшай
прутчэ́йшаю		 прутчэ́йшым прутчэ́йшымі
М. прутчэ́йшым прутчэ́йшай прутчэ́йшым прутчэ́йшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пру́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пру́хлы пру́хлая пру́хлае пру́хлыя
Р. пру́хлага пру́хлай
пру́хлае		 пру́хлага пру́хлых
Д. пру́хламу пру́хлай пру́хламу пру́хлым
В. пру́хлы (неадуш.)
пру́хлага (адуш.)		 пру́хлую пру́хлае пру́хлыя (неадуш.)
пру́хлых (адуш.)
Т. пру́хлым пру́хлай
пру́хлаю		 пру́хлым пру́хлымі
М. пру́хлым пру́хлай пру́хлым пру́хлых

Крыніцы: piskunou2012.

прухне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прухне́е прухне́юць
Прошлы час
м. прухне́ў прухне́лі
ж. прухне́ла
н. прухне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прухне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пру́хнуць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пру́хне пру́хнуць
Прошлы час
м. пру́хнуў пру́хнулі
ж. пру́хнула
н. пру́хнула
Дзеепрыслоўе
цяп. час пру́хнучы

Крыніцы: piskunou2012.

прухня́віць

‘гнаіць, даводзіць што-небудзь да гніення’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прухня́ўлю прухня́вім
2-я ас. прухня́віш прухня́віце
3-я ас. прухня́віць прухня́вяць
Прошлы час
м. прухня́віў прухня́вілі
ж. прухня́віла
н. прухня́віла
Загадны лад
2-я ас. прухня́ў прухня́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прухня́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

прухня́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прухня́вы прухня́вая прухня́вае прухня́выя
Р. прухня́вага прухня́вай
прухня́вае		 прухня́вага прухня́вых
Д. прухня́ваму прухня́вай прухня́ваму прухня́вым
В. прухня́вы (неадуш.)
прухня́вага (адуш.)		 прухня́вую прухня́вае прухня́выя (неадуш.)
прухня́вых (адуш.)
Т. прухня́вым прухня́вай
прухня́ваю		 прухня́вым прухня́вымі
М. прухня́вым прухня́вай прухня́вым прухня́вых

Крыніцы: piskunou2012.

пру́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пру́цік пру́цікі
Р. пру́ціка пру́цікаў
Д. пру́ціку пру́цікам
В. пру́цік пру́цікі
Т. пру́цікам пру́цікамі
М. пру́ціку пру́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пруці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пруці́нка пруці́нкі
Р. пруці́нкі пруці́нак
Д. пруці́нцы пруці́нкам
В. пруці́нку пруці́нкі
Т. пруці́нкай
пруці́нкаю		 пруці́нкамі
М. пруці́нцы пруці́нках

Крыніцы: piskunou2012.