пруто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пруто́к пруткі́
Р. прутка́ прутко́ў
Д. прутку́ прутка́м
В. пруто́к пруткі́
Т. прутко́м прутка́мі
М. прутку́ прутка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)