прухня́віць

‘гнаіць, даводзіць што-небудзь да гніення’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прухня́ўлю прухня́вім
2-я ас. прухня́віш прухня́віце
3-я ас. прухня́віць прухня́вяць
Прошлы час
м. прухня́віў прухня́вілі
ж. прухня́віла
н. прухня́віла
Загадны лад
2-я ас. прухня́ў прухня́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прухня́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)