прухне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прухне́е прухне́юць
Прошлы час
м. прухне́ў прухне́лі
ж. прухне́ла
н. прухне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прухне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)