пруці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пруці́нка | пруці́нкі | |
| пруці́нкі | пруці́нак | |
| пруці́нцы | пруці́нкам | |
| пруці́нку | пруці́нкі | |
| пруці́нкай пруці́нкаю |
пруці́нкамі | |
| пруці́нцы | пруці́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)