Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

нямы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. нямы́ нямы́я
Р. нямо́га нямы́х
Д. нямо́му нямы́м
В. нямо́га нямы́х
Т. нямы́м нямы́мі
М. нямы́м нямы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямы́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямы́ты нямы́тая нямы́тае нямы́тыя
Р. нямы́тага нямы́тай
нямы́тае		 нямы́тага нямы́тых
Д. нямы́таму нямы́тай нямы́таму нямы́тым
В. нямы́ты (неадуш.)
нямы́тага (адуш.)		 нямы́тую нямы́тае нямы́тыя (неадуш.)
нямы́тых (адуш.)
Т. нямы́тым нямы́тай
нямы́таю		 нямы́тым нямы́тымі
М. нямы́тым нямы́тай нямы́тым нямы́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нямы́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нямы́цік нямы́цікі
Р. нямы́ціка нямы́цікаў
Д. нямы́ціку нямы́цікам
В. нямы́ціка нямы́цікаў
Т. нямы́цікам нямы́цікамі
М. нямы́ціку нямы́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

нямэ́тава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нямэ́тава - -

нямэ́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямэ́тавы нямэ́тавая нямэ́тавае нямэ́тавыя
Р. нямэ́тавага нямэ́тавай
нямэ́тавае		 нямэ́тавага нямэ́тавых
Д. нямэ́таваму нямэ́тавай нямэ́таваму нямэ́тавым
В. нямэ́тавы (неадуш.)
нямэ́тавага (адуш.)		 нямэ́тавую нямэ́тавае нямэ́тавыя (неадуш.)
нямэ́тавых (адуш.)
Т. нямэ́тавым нямэ́тавай
нямэ́таваю		 нямэ́тавым нямэ́тавымі
М. нямэ́тавым нямэ́тавай нямэ́тавым нямэ́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

нямя́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямя́ты нямя́тая нямя́тае нямя́тыя
Р. нямя́тага нямя́тай
нямя́тае		 нямя́тага нямя́тых
Д. нямя́таму нямя́тай нямя́таму нямя́тым
В. нямя́ты (неадуш.)
нямя́тага (адуш.)		 нямя́тую нямя́тае нямя́тыя (неадуш.)
нямя́тых (адуш.)
Т. нямя́тым нямя́тай
нямя́таю		 нямя́тым нямя́тымі
М. нямя́тым нямя́тай нямя́тым нямя́тых

Крыніцы: piskunou2012.

нямя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямя́ты нямя́тая нямя́тае нямя́тыя
Р. нямя́тага нямя́тай
нямя́тае		 нямя́тага нямя́тых
Д. нямя́таму нямя́тай нямя́таму нямя́тым
В. нямя́ты (неадуш.)
нямя́тага (адуш.)		 нямя́тую нямя́тае нямя́тыя (неадуш.)
нямя́тых (адуш.)
Т. нямя́тым нямя́тай
нямя́таю		 нямя́тым нямя́тымі
М. нямя́тым нямя́тай нямя́тым нямя́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ням-ня́м

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.