нямы́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
нямы́ | нямы́я | |
нямо́га | нямы́х | |
нямо́му | нямы́м | |
нямо́га | нямы́х | |
нямы́м | нямы́мі | |
нямы́м | нямы́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)