нямя́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямя́ты нямя́тая нямя́тае нямя́тыя
Р. нямя́тага нямя́тай
нямя́тае		 нямя́тага нямя́тых
Д. нямя́таму нямя́тай нямя́таму нямя́тым
В. нямя́ты (неадуш.)
нямя́тага (адуш.)		 нямя́тую нямя́тае нямя́тыя (неадуш.)
нямя́тых (адуш.)
Т. нямя́тым нямя́тай
нямя́таю		 нямя́тым нямя́тымі
М. нямя́тым нямя́тай нямя́тым нямя́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)