нямы́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нямы́цік | нямы́цікі | |
| нямы́ціка | нямы́цікаў | |
| нямы́ціку | нямы́цікам | |
| нямы́ціка | нямы́цікаў | |
| нямы́цікам | нямы́цікамі | |
| нямы́ціку | нямы́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)