кукуру́знік
‘поле, засеянае кукурузай’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кукуру́знік | кукуру́знікі | |
| кукуру́зніка | кукуру́знікаў | |
| кукуру́зніку | кукуру́знікам | |
| кукуру́знік | кукуру́знікі | |
| кукуру́знікам | кукуру́знікамі | |
| кукуру́зніку | кукуру́зніках |
Крыніцы:
кукуру́зны
прыметнік, адносны
| кукуру́зны | кукуру́зная | кукуру́знае | кукуру́зныя | |
| кукуру́знага | кукуру́знай кукуру́знае |
кукуру́знага | кукуру́зных | |
| кукуру́знаму | кукуру́знай | кукуру́знаму | кукуру́зным | |
| кукуру́зны ( кукуру́знага ( |
кукуру́зную | кукуру́знае | кукуру́зныя ( кукуру́зных ( |
|
| кукуру́зным | кукуру́знай кукуру́знаю |
кукуру́зным | кукуру́знымі | |
| кукуру́зным | кукуру́знай | кукуру́зным | кукуру́зных | |
Крыніцы:
Кукуці́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кукуці́ | |
| Кукуцё́ў | |
| Кукуця́м | |
| Кукуці́ | |
| Кукуця́мі | |
| Кукуця́х |
Куку́шкіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Куку́шкіна | |
| Куку́шкіна | |
| Куку́шкіну | |
| Куку́шкіна | |
| Куку́шкінам | |
| Куку́шкіне |
Ку́кшавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ку́кшавічы | |
| Ку́кшавіч Ку́кшавічаў |
|
| Ку́кшавічам | |
| Ку́кшавічы | |
| Ку́кшавічамі | |
| Ку́кшавічах |
Кукшы́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кукшы́н | |
| Кукшына́ | |
| Кукшыну́ | |
| Кукшы́н | |
| Кукшыно́м | |
| Кукшыне́ |
Кукшы́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Кукшы́нава | |
| Кукшы́нава | |
| Кукшы́наву | |
| Кукшы́нава | |
| Кукшы́навам | |
| Кукшы́наве |