выно́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выно́шваю |
выно́шваем |
2-я ас. |
выно́шваеш |
выно́шваеце |
3-я ас. |
выно́швае |
выно́шваюць |
Прошлы час |
м. |
выно́шваў |
выно́швалі |
ж. |
выно́швала |
н. |
выно́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выно́швай |
выно́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выно́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́нураны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́нураны |
вы́нураная |
вы́нуранае |
вы́нураныя |
Р. |
вы́нуранага |
вы́нуранай вы́нуранае |
вы́нуранага |
вы́нураных |
Д. |
вы́нуранаму |
вы́нуранай |
вы́нуранаму |
вы́нураным |
В. |
вы́нураны (неадуш.) вы́нуранага (адуш.) |
вы́нураную |
вы́нуранае |
вы́нураныя (неадуш.) вы́нураных (адуш.) |
Т. |
вы́нураным |
вы́нуранай вы́нуранаю |
вы́нураным |
вы́нуранымі |
М. |
вы́нураным |
вы́нуранай |
вы́нураным |
вы́нураных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вынура́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вынура́юся |
вынура́емся |
2-я ас. |
вынура́ешся |
вынура́ецеся |
3-я ас. |
вынура́ецца |
вынура́юцца |
Прошлы час |
м. |
вынура́ўся |
вынура́ліся |
ж. |
вынура́лася |
н. |
вынура́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вынура́йся |
вынура́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вынура́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вынура́ць
‘мардаваць, знясільваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вынура́ю |
вынура́ем |
2-я ас. |
вынура́еш |
вынура́еце |
3-я ас. |
вынура́е |
вынура́юць |
Прошлы час |
м. |
вынура́ў |
вынура́лі |
ж. |
вынура́ла |
н. |
вынура́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вынура́й |
вынура́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вынура́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́нурыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́нуруся |
вы́нурымся |
2-я ас. |
вы́нурышся |
вы́нурыцеся |
3-я ас. |
вы́нурыцца |
вы́нурацца |
Прошлы час |
м. |
вы́нурыўся |
вы́нурыліся |
ж. |
вы́нурылася |
н. |
вы́нурылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́нурыся |
вы́нурыцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́нурыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́нурыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́нуру |
вы́нурым |
2-я ас. |
вы́нурыш |
вы́нурыце |
3-я ас. |
вы́нурыць |
вы́нураць |
Прошлы час |
м. |
вы́нурыў |
вы́нурылі |
ж. |
вы́нурыла |
н. |
вы́нурыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́нурыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вынурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вынурэ́нне |
Р. |
вынурэ́ння |
Д. |
вынурэ́нню |
В. |
вынурэ́нне |
Т. |
вынурэ́ннем |
М. |
вынурэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выныра́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выныра́ю |
выныра́ем |
2-я ас. |
выныра́еш |
выныра́еце |
3-я ас. |
выныра́е |
выныра́юць |
Прошлы час |
м. |
выныра́ў |
выныра́лі |
ж. |
выныра́ла |
н. |
выныра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выныра́й |
выныра́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выныра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выны́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выны́рванне |
Р. |
выны́рвання |
Д. |
выны́рванню |
В. |
выны́рванне |
Т. |
выны́рваннем |
М. |
выны́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.